نمایشگاه›یاد_آوری

 روزهای تعطیل گالری: شنبه‌ها یکشنبه‌ها

آنچه پوشیدگ ِی مرگ را مضاعف میکند و میان زندگیومرگ و در گامی فراتر میانِ هستیوعدم جدایی میاندازد، تصو ری است که «بقا»۱، آن را منتقل میکند. در این تصو ر، «بقا» همان موجودبودن پنداشته میشود: «هرآنچههست»، از ناحیهی «بقا» ممکن میشود. مفهوم «بقا»، تخصیص مرگ را به «هستی»۲ به تعلیق درمیآوَرَد، زدوده میکند و جدایی میان آنها مینشاند. «یادآوریِ»۳ نسبت فراموششدهی مرگ و «هستی»، از ناحیهی زبان ممکن میشود. آن زبانی که نه مبتنی بر روابط دالومدلول، بلکه بهواسطهی «اشاره»۴ گفتِ «هستی» و «اشاره» به «هستی» است. بهبیانِ دیگر، زبان نسبت فراموششدهی «هستی» و مرگ را آشکار میکند. آشکارگی، «بههستیآوردن»۵ و «درهستینهادن»۶ است. ازاینرو آشکارگیِ مرگ، «درهستینهادنِ مرگ»۷ و «هستی بهسوی مرگ»۸ است. گفتِ مرگ، ازجانبِ زبان و در پیوند با «هستی» و فراخوانیِ آن بهدور از مفهوم «بقا»، همان راهی است که مرگ را بهواسطهی «اشاره» به نزدیک میآوَرَد و حاضر میکند. احضار مرگ، مستقرشدن در تخصیص مرگ به «هستی» است. این آثار درصدد هستند گفتِ مرگ و تذک ری برای گفتار مرگ باشند. «یادآوریِ» مرگ، از یکسو بهیادآورد ِن پایانِ امکان و از سوی دیگر، تذک رِ پنهانماندن و فراموشیِ تخصیص مرگ و «هستی» به یکدیگر است.

سینا صدقی

افتتاحیه: جمعه ۶ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۱۶ الی ۲۰