با عرض خسته نباشید نسبت به عوامل اثر قبل از هرچیزی از ادب و شعور بالای جناب طاها محمدی کارگردان کار تشکر دارم، همین که ایشون تمام نقدها رو می‌خونند و محترمانه انتقاد رو می‌پذیرن، برای من خوشحال کننده است و نشون میده همچنان میشه امیدوار بود به دوستان فعال در جامعه تئاتر، امیدوارم در آینده که ایشون کارهای قوی‌تر ساختند و توجه بیشتری بهشون شد هم این روحیه رو حفظ کنند و دچار غرور کاذب نشند.
در گام دوم از خانوم رودبارانی و مدیریت سالن شهرزاد نهایت تشکر رو دارم. در هفته گذشته در اجرای خاک سفید، اشتباهی رخ داد که صادقانه بار اصلی این اشتباه بر روی دوش خود ما بود و متاسفانه نتوانستیم اجرای خاک سفید را مشاهده کنیم، این دوستان با ما نهایت همکاری را داشتند و فضایی را فراهم کردند که بتوانیم از این اجرا استفاده کنیم، بنابراین از این عزیزان هم نهایت تشکر را دارم.

اکنون به نقد اثر بپردازیم؛
به‌طور ساخت اثر از روی نمایشنامه‌های نوشته شده توسط بزرگان یک شمشیر دو سویه است، از طرفی شما چالش‌های نوشتن رو ندارید و تا حدی خیالتون جمع هستش که دارید بر روی زیربنای دقیق و محکمی بنا (اثر) خودتون رو میسازید. اما یک چالش جدی هم داره و اون‌ هم این هستش که به خصوص در اثر نمایشنامه نویس‌های معروفی چون میلر یا برشت یا بکت ظرافت‌ها و نقاط خیلی باریکی وجود دارند که اگر به درستی توسط بازگردان و کارگردان و حتی عوامل کار درک نشه و اجرا نشه عملا ... دیدن ادامه ›› تبدیل به نقطه ضعف اجرا میشن و باعث میشن کار در نیاد. من البته اثر Resurrection Blues میلر رو نخونده بودم ولی بعد از مشاهده این نمایش کامل احساس کردم یک چیزی در این نمایش ابتر هستش و به نوعی یک سری حرف‌هایی باید زده میشد و زده نشده و بنابراین تصمیم گرفتم برم این نمایش رو مطالعه کنم و بعد از اون کامل مطمئن شدم که احساس اولیه‌م درست بوده و متاسفانه اون جان‌مایه کلام اصلی اثر که به نوعی قرار هستش هم فرهنگ چپی و هم لیبرال رو شکل جدی به نقد بکشه در این اجرا دیده نمیشه. رفت و برگشت‌های خسته کننده شخصیت دیکتاتور و پسر عمه‌ش و تمرکز بیش از حد از لکنت تمرکز مخاطب را بیشتر از انکه به سمت نقد فضای چپ و لیبرال ببرد به سمت مشاهده یک نمایش طنز خانوادگی و گاها غیرخانوادگی :) می‌برد و قطعا این هدف آرتور میلر نبوده است. به کارگردان اثر پیشنهاد میکنم بار دیگر به دقت بیشتری نمایشنامه میلر را بخواند و نقدهای این نمایشنامه به خصوص مقالات منتشره در Penn State University Press و گاردین را مطالعه کند.