تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالSB > com/org | (HTTPS) localhost : 22:21:33
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
آخرین باری که تاتر رفته بودم هفته بعدش کوید شد و دیگه فرصتی پیش نیومده بود که نمایشی رو ببینم،بعد از این تایم طولانی دیدن نمایشتون برام تجربه ... دیدن ادامه ››
لذت بخشی بود
موقع اجرا به صورت اتفاقی من در کنار نوازنده محترمتون نشسته بودم و میخوام در مورد یه تجربه عجیبی که در طول اجرا باهاش مواجه میشدم بگم
هر بار که یکی از بازیگر ها وارد صحنه میشد و با دست به سمت جایی که نوازنده نشسته بود اشاره میکرد و در مورد دستمال سر دیالوگ میگفت و این سوال که "روسریه ؟!" رو میپرسید من برای چند لحظه بااضطرابی عجیب مواجه میشدم که دلیلشو اون موقع نفهمیدم و ناخدآگاه فکر میکردم که اون انگشت اشاره به سمت من گرفته شده و قراره در همین مورد تذکری بشنوم با اینکه این شوخی بارها و بار ها تکرار شد و من هر بار میدونستم که کسی با من کاری نداره.
دلیل اضطراب من مربوط به نمایش نبود برای پیدا کردن دلیل کافی هست تجربه ی زیستن در جامعه رو با خودم مرور کنم و بعدش به خودم حق بدم که انگشت اشاره شده به سمتم و پرسیدن اون سوال مضطربم کنه.
اونشب فهمیدم که گویا زخم هایی که امثال ناظم ها بر روی روح و روانم به جا گذاشتن بسیار عمیق تر از چیزی هست که فکرشو میکردم
ولی در اخر من در سکوت روی صندلی نشسته بودم و نمایش رو نگاه میکردم و در پارادوکسی عجیب یک نفر هرچند دقیقه یکبار در مورد دستمال سرش بازخواست میشد.
موقع اجرا به صورت اتفاقی من در کنار نوازنده محترمتون نشسته بودم و میخوام در مورد یه تجربه عجیبی که در طول اجرا باهاش مواجه میشدم بگم
هر بار که یکی از بازیگر ها وارد صحنه میشد و با دست به سمت جایی که نوازنده نشسته بود اشاره میکرد و در مورد دستمال سر دیالوگ میگفت و این سوال که "روسریه ؟!" رو میپرسید من برای چند لحظه بااضطرابی عجیب مواجه میشدم که دلیلشو اون موقع نفهمیدم و ناخدآگاه فکر میکردم که اون انگشت اشاره به سمت من گرفته شده و قراره در همین مورد تذکری بشنوم با اینکه این شوخی بارها و بار ها تکرار شد و من هر بار میدونستم که کسی با من کاری نداره.
دلیل اضطراب من مربوط به نمایش نبود برای پیدا کردن دلیل کافی هست تجربه ی زیستن در جامعه رو با خودم مرور کنم و بعدش به خودم حق بدم که انگشت اشاره شده به سمتم و پرسیدن اون سوال مضطربم کنه.
اونشب فهمیدم که گویا زخم هایی که امثال ناظم ها بر روی روح و روانم به جا گذاشتن بسیار عمیق تر از چیزی هست که فکرشو میکردم
ولی در اخر من در سکوت روی صندلی نشسته بودم و نمایش رو نگاه میکردم و در پارادوکسی عجیب یک نفر هرچند دقیقه یکبار در مورد دستمال سرش بازخواست میشد.
خریدار نیما ذاکر (nima_zaker)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۸ شهریور ۱۳۹۹
ممنونم از حضور و درک درستتون🌹
۱۳ دی ۱۴۰۲
دوست‌دارم
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۶۰,۰۰۰ نفر
+۲۸,۶۴۰ برنامه
+۹,۰۱۲,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۶۴۴ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
