"آرامسایش" رو دیدم
متنی که آشفته بود و اجازه نمیداد دنبالش کنی
تک تک اپیزودا هم به نظرم جذاب نبودن و نمیتونستی باهاشون همراه بشی
بازیا خیلی معمولی بودن
ولی روحالله کمانی یه سر و گردن از بقیه بالاتر بود
تعویض صحنهها سریع بود و با موسیقی خوب
نمیذاشت خستهکننده بشه.
شبی کار رو دیدم که "محمد سلوکی" هم از تماشاچیا بود.
manimoon..