"در اعماق" را ده روز پیش در سالن اصلی تئاتر شهر دیدم . متن این اثر توسط "ماکسیم گورکی" نویسنده ی نام آشنای روس نوشته شده ، و بدلیل اهمیت و محتوای دقیق و قابل توجهش ، بارها در سرتاسر جهان به نمایش در آمده است . "گورکی" را بعنوان نماینده ی تام ِ ادبیات واقعگرای روسیه در اوایل سده ی بیستم می شناسیم . او "در اعماق" را به سال 1902 نوشت و در آن زمختی ها و ناکامی های زندگی ِ مجموعه ای از شخصیت های محروم و شکست خورده ی جامعه را ارائه نمود که منفعلانه در مکانی نامناسب و حقیر روزگار می گذرانند . جالب اینجاست که معضلات و پیچیدگی های روابط میان آنها بیش از آنکه تماشاگر را منزجر نماید ، ذهن او را به همراهی و همذات پنداری با تک تک این پاخورده ها و گوشه نشینان اجتماع ، معطوف و متمرکز می کند .
این نمایش را "مصطفی عبدالهی" فقید کارگردانی کرد اما دریغ که بیماری مجالش نداد تا شاهد اجرای آن باشد و هنوز دو سه روزی از روی پرده آمدن "در اعماق" نگذشته بود که عبدالهی نازنین ، پس از تحمل 12 سال رنج ِ بیماری در صبحگاه پنجشنبه سی و یکم اردیبهشت ماه ، عمر دوباره یافت و پیکر پاکش روز یکشنبه همین هفته توسط اهالی هنر تشییع شد . با این حال اجرای نمایش متوقف نشد و "میکاییل شهرستانی" سرپرستی گروه را به عهده گرفت تا روند اجرا بمدت 15 روز ادامه داشته باشد .
نمایش دیدنی و بی تکرار ِ "دراعماق" تا 12 خرداد ماه در سالن اصلی مجموعه ی تئاتر شهر روی پرده خواهد بود .