سلام

باز هم دنیای تکراری میکائیل شهرستانی...باز همان شیوه..با همان نقائص..کمبودها....اگر چه کارگردان اصلا قابلیت انعطاف در رویکرد هنریش را سالیان سال است که خاموش کرده است....
بیشتر شبیه تمرین گروهی است از یک اثر...و آنچه آن را قابل تحمل میکند صرفا متن ...و سابقه درخشان تاثیرگذاری این متن است...

اگر کمی با تامل به بازی هنرمندان بنگریم میتوان گفت که کارگردانی این اثر بیشتر امکان شکوفا شدن حس را در بازیگران خفه کرده است...حرکات خشک و بدور از حس متن است....
نقش مهمی مثل آدلا را متاسفانه بسیار سبک و سطحی گرفته اید.....جلوه گری در نقش آدلا بیشتر از پرداختن به خود نقش است....