میان دو دیوار ایستاده ام
یک سو صخره های عظیم ناشناخته ی جهان دیگرم
و دیگر سو سد سخت گذشته ی این جهانم
می خواهم زندگی کنم, اما نه به صخره نزدیکم و نه فراتر از سد را میبینم
من در میانه مانده ام
روحم تشنه ی شادی است و تنم خسته ی راههای رفته
کاش بالهایی بود تا مرا به فراز گذشته ها و آینده ها پرواز می داد
من مانده ام
اما می دانم که در آن بالا آسمانی هست و آفتابی و دلهایی که هنوز از عشق لبریزند!

نمایش خوبی بود دوستان... توصیه میکنم از دستش ندین....