چیز غریب و جذابی توی این تئاتر بود که موجب می شد "خودآگاهیِ" مزاحمِ همیشگیت رو فراموش کنی و چنان غرق کار بشی که راهکار ارائه بدی یا
... دیدن ادامه ››
حتی بلند شی و بازی کنی...آقایونی توی سالن بودن که حرف هایی شدیدا ضد زن زدند و اتفاقا با خانم هایشان آمده بودند و خانم هایی هم بودند با برخورد ضد مرد که با همسرانشان آمده بودند و این کاری ست که این اجرا با شما می کند...
شدیدا توصیه می کنم دیدن این تئاتر را و فراتر از آن می خواهم بگویم اگر می روید حتما حتما حتما بازی کنید...آن هایی که می گفتند "زنه باید اینجوری می گفت" و بعد در جواب آقای رضایی که آن ها را به بازی دعوت می کرد می گفتند "نه نمی تونم بازی کنم" قطعا ضرر کردند!
امشب که من اجرا را دیدم، خانمی از میان تماشاگران کاری بس هوشمندانه کرد. گفت که زن زیادی حساس است و اعتماد ندارد. موقع بازی اما نقش مرد را بازی کرد. در بازی، درست همانجایی که دعوا دارد کلید می خورد، زنِ داستان را به نشستن دعوت کردو بی تپق توضیح داد که پذیرفتن وکالت دوست دختر سابق اصلا مهم نیست و جای نگرانی ندارد! چه کسی ممکن است تصدیق نکند که جواب معمای بزرگ این تئاتر همین بود؟!
خیلی لذت بردم...نام دست اندرکاران این تئاتر را فراموش نمی کنم تا کار بعدیشان...