اقای جعفریان نظرتون راجب پنجاه کیلو البالو خیلی برام جالب بود چون متاسفانه اکثریت ایرانیها وقتی پادشاه لخت رو میبینن جرات باورشو ندارن و از ترس محکومیت به جهالت کلی از لباس نداشته پادشاه تعریف و تمجید میکنند. واقعا وقتی کارگردانی با اون سابقه خانوادگی و فیلمسازی و تحصیل در رشته فلسفه فیلمی مثل پنجاه کیلو البالو میسازه باید یکم شاخکهامون تکون بخوره که شاید موضوع چیز دیگه ای باشه و شاید رسالت این آدم با هجو سینمای بدنه دقیقا تحقیر اون نوع فیلمسازی باشه و با تکرار نخلستان هوس شاید داره دنیا رو به مضحکه میگیره و و و ... افرین به شجاعتتون که از قضاوت نمیترسید.
پ ن : متاسفانه من توی سینما این فیلم رو ندیدم و نسخه دی وی دی که دیدم بشدت سانسور و کوتاه شده بود و کلی در حسرت دیدن کامل این فیلم موندم

درود فراوان جناب کارآمد گرامی سپاس از عنایتتون ، نسخه ی رو پرده ش هم دچار سانسور بوده تازه فکرکنم ، ببین سانسور در سانسور چی به سرش که نیومده، بچه خوک شده در انتها :)))
پاینده باشید