داستان خوب و بازی های زیبا، بخصوص مادر و دختر، از نقاط قوت کار بودند.
فقط ای کاش اون صدایی که در حال صحبت با خانواده بود کمی کمتر روی اعصاب می رفت،. بنظرم در اکثر موارد بار دراماتیک کار رو با نوع حرف زدنش از بین می برد و مدام ارتباط حسی تماشاگر با کار رو خدشه دار می کرد، بخصوص قسمت هایی که گیر الکی می داد، مثل صحنه ی به زور بلند شدن پدر، بعد از کار این انتقاد رو از یکی دو نفر دیگه هم شنیدم که بنظرم بجا بود.
و در پایان باید بگم ننگ و شرم بر جامعه ای که هنوز ساده ترین مسایل ( سکس) منجر به فجیع ترین مسایل میشن.
به قول "برادر" که می گفت از بچگی تنها چیزی که یادم دادن تعصب روی ناموس بود.
در کل نمایشی خوب بود با بازی های خوب، موسیقی بجا، میزانسن مختصر ولی خوب.
اگر وقت کردین ببینید نمایش رو، ارزش دیدن داره.