خوشحالم که این نمایش را دیدم. اینکه هنوز به گونه های نمایشی مثل نقالی و شاهنامه خوانی توسط جوانهای خوش فکر اهمیت داده می شود جای خوشحالی دارد. دلهره آور است این حجم از علاقه به نمایشنامه های غربی یا حتی مدل غرب در حالیکه به آثار فاخر خودمان بی توجهیم. و چه خوب این نمایش تئاتر مدرن را با ادبیات غنی خودمان پیوند میزند. دست مریزاد.