اگر به اجراهای محیطی علاقه دارید، پیشنهاد میکنم موزه حیات انسانی را ببینید، موزه ای که میزبان شماست با هزارتوهای پیچ در پیچش و جهان انسانهای پیچیده اش.۱ساعت و بیش از نیم شما وارد موزه ای می شوید که در هر اتاقش اجراهای متفاوتی از منولوگ، آواز، موسیقی، ورزش و ..منتظر شماست . اجرایی محیطی که می تواند مخاطب را با خود همراه و درگیر کند و در دل اتاقهای سرگردان خانه ای قدیمی که حالا تماشاخانه شده، بگرداند و با خرده روایتهای دور و برخودمان و روایتهایی فانتزی، شما را مدام با اتراکسیون و شوک تازه ای روبرو کند، شاید تنها چیزی که در نهایت به ذهن می آید حسی ست که از کلیت این جزئها به مخاطب می دهد که قدری سرگردانی ست میان تکثر روایتها. شاید همین مازادی ست در ذهن مخاطب که این روزها همه مان درگیرش هستیم.