تحصیلات بنده در حوزه هنر وبازیگری نیست در همین حد میدونم که گفتن دیالوگ هایی به این پیوستگی و سختی وهمزمان برقراری وحفظ ارتباط چشمی با تماشاگر در تمام مدت اجرا به هیچ وجه کار راحتی نیست!
نقطه درخشان این اجرا مهارت،اعتماد به نفس  وتسلط آقای طبیب زاده به متن و به صحنه بود..
اگر خروج از کاراکترشون رو کمی کمتر میکردن شاید بهتر میبود‌.‌.‌ تمرکز ایشون البته بهم نمی ریخت! اما برای من تماشاگر یه ذره برگشت به داستان گاهی سخت میشد البته احساس میکنم یه بخش هایی از این شیطنت ها اثراتِ اجرای اخر بودن هم بود!
در کل خیلی لذت بردم حتی از بخش های کمدی!(که این روز ها کمتر پیش میاد کمدی سخیف نباشه وبه دل بشینه) و انقدر سر اون قسمت  ترجیع بند ها خندیدم که  اشک از چشم هام جاری شده بود!!
خدا قوت به اقای طبیب زاده عزیز وهمکارانشون منتظر اجراهای بعدیشون هستم??

در ضمن تشکر ویژه از  مسئولان تماشاخانه هیلاج
بخاطر رفتار محترمانه ورعایت نظم و فاصله گذاری ها که این هم دُر نایابی شده این روزها.. ??