دقیقاً
برای "نامه‌هایی بر دوشِ تندباد" اول تاریخش تا ۱۸ شهریور بود، بعد شد ۳۱ شهریور، فکر کردم خب سر فرصت‌تر میرم. بعد یهو باز شد ۱۸ شهریور، دیگه روزای آخرش رفتم یه کمی هم به سختی. بعد دوباره شد ۳۱ شهریور. 😁

این حرکتشون اگه خودآگاهانه باشه یکی از اصول نفوذ اجتماعیه به نام کمبود که با این که خیلی تابلوئه و همه هم میدونن ولی انقد اثر قدرتمندیه که همیشه گول میخوریم! این که میفهمیم یه چیزی داره تموم میشه باعث میشه برامون اهمیت مضاعف و اغلب غیر واقعی پیدا کنه و در ما حس از دست دادن رو فعال می کنه، در نتیجه خیلی سریع واکنش رفتاری فعال میشه و بلیت میخریم! 😉
قبلنا هم بودن این اجراهایی که می نوشتند فقط پنج اجرای محدود، بعد هی مینوشتن به علت استقبال تمدید شدیم و همینجوری سی چهل شب اجرا می رفتن! 😅 فن کثیف اما قشنگیه😅

من متوجه نیستم، یعنی شاکی هستی چرا تمدید شده؟

دوست گرامی ایندترفندیداست که تهیه کننده بکار می‌برد تا افراد فکر کنند روزهای آخر است و مجبور به تهیه بلیط بشوند و کارهایشان را رها کنند این نمایش را ببینند مثل ابی خواننده که هر سال میگه آخرین کنسرت ابی