چند وقت پیش با جمعی از دوستان به تماشای این اثر نشستیم. راستش هیچ کدام بعد از شروع اعتراضات تئاتری ندیده بودیم و من هنوز هم نمی دانم در این موقعیت و وضعیت جامعه درست تر تماشا و حمایت از تئاتر است یا به نوعی تحریم کردن. خود من اما نتوانستم اشتیاق و عطشم به تئاتر را کنترل کنم و در این روز ها که بسیاری از گروه های تئاتری خوب و جوان نیز به صحنه نمی روند به تماشای تئاتر ننشینم.
و اما مکبث زار
نقطه ی قوت اجرا بی شک گروه موسیقی بود. طراحی نور جالب و طراحی لباس هم قابل قبول بود و با وجود عدم طراحی صحنه ی آنچنانی باز هم جان کلام ایفا می شد. بازیگران فرعی بسیار بهتر از بازیگران اصلی عمل کرده و اجرای چشمگیر تری داشتند هر چند من اجرای لیدی مکبث را نیز پسندیدم. و اما ضعف اصلی کار به نظرم از آنجایی شروع می شد که نویسنده و کارگردان اثر در عین حال که سعی کرده بود اقتباسی تلفیقی و کامل ارائه دهد به بخش های مورد علاقه ی خود بسیار بیشتر توجه نموده بود و بسیاری از بخش های داستان مکبث را نیز نادیده یا کم دیده گرفته بود. در مجموع تئاتری نبود که بخواهم به کسی پیشنهادش کنم اما از متوسط بهتر بود و خسته نباشید می گم خدمت گروه اجرایی.