خسته نباشید میگم به عوامل اجرا. به عنوان یک تماشاگر کاملا معمولی تئاتر، واقعیتش اینه که هرچقدر از پیش از نمایش، تک تک بازیگران برام دوست داشتنی بودند، خود نمایش رو دوست نداشتم. دکور به نظرم حیف ترین بخش این تئاتر بود و دوست داشتم حتما حداقل تعدادی وسایل شیک و لوکس که تداعی کننده ی منزلی که درموردش صحبت میشد باشه، در صحنه مشاهده میشد، نه یک صحنه ی نسبتا خالی که صرفا با یک میز بزرگ سعی شده بود پر بشه. همچنین راستش خیلی متوجه نمادهای نمایش هم نمیشدم، مثلا دلیل رقص های خسرو، خوابیدنش وسط میز، موزیک گوش کردنش یا موقعیت هایی که رنگ تاریک خونه تغییر میکرد برام مبهم بود. زمان نمایش هم برای چیزی که نشون میداد طولانی بود. شخصا خیلی دوستش نداشتم و بهترین بخش نمایش برام آواز خواندن خسرو و بازی بازیگران بود :) .