نمایش›حیاط خانه ما

مثل گذشته، اجرای جناب انصافی عالی. تسلطشون روی فضای نمایش عالی. تعامل لحظه به لحظه با بچه‌های حاضر در سالن. پر از صدای خنده بچه‌ها و حتی بزرگترها. چندین نقش که توسط یک بازیگر اجرا میشن و تک‌تکشون دلنشین هستن. کلی از ایده‌های به ظاهر ساده اما بشدت دلنشین و صمیمی شخصیت‌ها ایده گرفتیم. قصه خیلی شیرین. فقط یه سوالی پیش اومده بود که گیلاس‌ها که سفید شدن چرا با قرمز صورتی نشده بودن مثل پیراهن روی طناب. فکر می‌کنم بی‌رنگ بودن گیلاس‌ها گزینه بهتری بود. اما این بی‌رنگی چطور قابل اجرا بود رو نمی‌دونم طبعا، اما مطمئنا ایده بسیار عالی توسط آقای انصافی جایگزین می‌شد.

اما سالن نمایش...
به تازگی گویا درگیر پروژه رنگ و ... بودن و مدت انتظارمون تا شروع نمایش به تحمل بوی رنگ گذشت که گویا قصد جمع شدن هم نداشت تو فرهنگسرا به این زودی ها. صندلی‌ها نا_راحت بودن واقعا. نور جالب نبود یه جاهایی حس می‌کردیم بازیگر مجبورن خودشون رو به زاویه نور درست برسونن جای اینکه نور روی بازیگر باشه.
این نمایش بخش موزیکال کم نداشت که دو تا نقد داشتیم نسبت بهش. یکی کیفیت و میزان بلندی صدای پخش شده و نوسانش بود (ولوم صدا کم بود و وسط خوندن بمرور یا یکباره زیاد می‌شد) و یکی هم موردی که به جناب انصافی برمی‌گرده. ریتم موسیقی برای درک بچه‌ها کمی تنده. یعنی تا بیان یک جمله رو پردازش کنن جمله بعدی گذشته. و خوب بخشی از داستان اساسا توی همین موسیقی روایت می‌شد و گاها بچه ازش جا می‌موند. دو اینکه وقتی داستان در موسیقی داره روایت میشه نیاز داشتیم صدای خواننده رو غالب بشنویم نسبت به ساز.

در کل بسیار عالی بود و حیف که آخرین سری اجرا در تهران بود احتمالا.