پنجره تیوال نگاهی به چکیده آثار هنری

نمایش «بودگی» به نویسندگی محمد مصطفی محمودی و کارگردانی بهار علیزاده در سالن آنتیگونه تماشاخانه طهران روی صحنه است. این اثر که با الهام از سبک کابوکی ژاپنی طراحی شده، به دراماتورژی پارمیدا معراجی و با تکیه بر فرم و حرکت اجرا می‌شود. در این نمایش عناصری نظیر طراحی نور و اکسسوار نقش کلیدی در پیش‌برد روایت بصری داستان ایفا می‌کنند.

عکاس تیوال: سپیده ساداتی

نمایش «ناگه آن» به نویسندگی و کارگردانی مرتضی کوهی با سبکی روانشناختی و فرمی غیرخطی و تعلیقی، به موضوع مهمی از رابطه انسانی و سوگ می پردازد. دو زن در یک گالری نقاشی همدیگر را ملاقات می کنند اما علت این آشنایی متفاوت است. داستان حول این ارتباط و اتفاقاتی که باعث آشنایی این دو شده است به زندگی و مسائل شخصی زن میانسال می رسد که همسرش را در حادثه ای از دست داده اما حضور او را مدام می بیند و احساس می کند.
ترسیم این موقعیت و خرده روایتها، پازل اتفاقات را کامل می کند و در نهایت به انسجام می رسد. «ناگه آن» با بازی «شادی ‌امیری، امین ‌موحدی ‌پور و شیما ‌جعفرزاده» در عمارت هما بروی صحنه است.

عکاس تیوال: پرتو جغتایی

نمایش «باستی هیلز» به نویسندگی حامد مهراندیش و کارگردانی رامین معصومیان، این شب‌ها در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است. این اثر در سبک درام، به بررسی مفهوم عمیق شکاف میان طبقات اجتماعی می‌پردازد. داستان نمایش درباره مهمانی‌ای در منطقه «باستی هیلز» است که با وقوع حادثه‌ای ناگهانی، روند آن تغییر می‌کند. از نکات قابل توجه این نمایش می‌توان به استفاده از روایت غیرخطی و تکرار موقعیت‌های مشابه (دژاوو) از زوایای دید متفاوت اشاره کرد که ساختاری متمایز به اثر بخشیده است.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

«کیمیا نصیری» بازیگر و هنرمند تئاتر در نخستین کار کارگردانی خود نمایش "جشن" به نویسندگی رسول کاهانی را بروی صحنه آورده که بازیگرانی چون «مجید ‌نوروزی، الهام ‌اخوان، الیکا ‌ناصری و عرفان ‌ابراهیمی» در آن ایفای نقش می کنند. زوج جوانی که بزودی صاحب فرزندی می شوند، دوستان خود را برای مهمانی دعوت کرده اند. دلیل این مهمانی اما دروغی ست که به چالش بزرگی ختم می شود. نمایش با نقد اجتماعی به شرایط دشوار معیشتی و وضعیت سخت زندگی جوانان اشاره دارد و با سبکی رئال و کمدی و موقعیتهای کمیک، فضای مفرحی را ساخته و پرداخته می کند. طراحی صحنه فضای داخلی خانه ای دو طبقه را در نظر دارد که اتفاقات در نشیمن آن رخ می دهد.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «غروب در دیاری غریب» به نویسندگی استاد بهرام بیضایی و کارگردانی زهرا پاشاپور، این شب‌ها در تماشاخانه طهران میزبان مخاطبان است. این اثر که پس از سه دهه دوباره جان گرفته، روایتی متفاوت از تقابل پهلوان و دیو را در بستر نمایش‌های ایرانی به تصویر می‌کشد. «غروب در دیاری غریب» با نگاهی نو به ساختار خیمه‌شب‌بازی، به واکاوی قضاوت‌های انسانی و تغییر در باورهای سنتی می‌پردازد.

عکاس تیوال: سپیده ساداتی

نمایش «سی و سه» به نویسندگی و کارگردانی محمد طاها سیدی، این شب‌ها در تماشاخانه سیمرغ - بنیاد بیدل دهلوی روی صحنه است. این نمایش داستان جدال میان دو موجود است. این دو موجود کنترل بخش‌های مختلفی از وجود انسان‌ها را به دست گرفته‌اند و حالا پس از سال‌ها، برای اولین بار مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند. «سی و سه» در سبک‌های فلسفی، سورئال، زندگی‌نامه بیوگرافی و با موضوعی اجتماعی برای علاقه‌مندان به تئاتر اجرا می‌شود.

عکاس تیوال: امیر ناصری

نمایش «باکارا» به نویسندگی و کارگردانی علی اصغری، این شب‌ها در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه است. این اثر که در فضایی نوستالژیک روایت می‌شود، داستانی کمدی را در بستری اجتماعی به تصویر می‌کشد. «باکارا» با بهره‌گیری از اجرای زنده ی موسیقی، به بررسی روابط و چالش‌های شخصیت‌ها در فضایی متفاوت می‌پردازد. این نمایش در سبک کمدی عاشقانه و با موضوعی اجتماعی به روی صحنه می‌رود. از نکات قابل توجه این اثر می‌توان به طراحی فضا و استفاده از موسیقی زنده اشاره کرد که اتمسفر دهه‌های گذشته را برای مخاطب تداعی می‌کند.

عکاس تیوال: پرتو جغتایی

نمایش «خرگوش» به نویسندگی محمدعلی فمی تفرشی و کارگردانی مجید آهنگران، این شب‌ها در مجموعه تئاتر لبخند اجرا می‌شود. این اثر در قالب یک درام روان‌شناختی، به واکاوی شکاف‌های اخلاقی و بن‌بست‌های ارتباطی میان انسان‌ها می‌پردازد. محور اصلی داستان، بازنمایی روابط پنهان و زوال تعاملات انسانی در بستری مدرن است که پوچی گفت‌وگوهای روزمره را به تصویر می‌کشد. نورپردازی مینیمال و طراحی صدای متفاوت این نمایش، با ایجاد پیوندی میان فضای سالن و دنیای ذهنی بازیگران، تجربه بصری و شنیداری متمایزی را رقم می‌زند.

عکاس تیوال: پرتو جغتایی

نمایش «اتوبوس» به نویسندگی استانیسلاو استراتیو، ترجمه واهیک خچومیان و کارگردانی حمیدرضا قطبی، این شب‌ها در خانه نمایش دا روی صحنه است. این اثر که توسط درام‌نویس مشهور بلغاری به نگارش درآمده، به بررسی مسائل اجتماعی می‌پردازد. داستان نمایش به صورت نمادین، وضعیت زندگی و اضطراب‌های انسان را در مواجهه با تصمیمات سیاسی به تصویر می‌کشد. «اتوبوس» در سبک ابزورد و کمدی تراژیک به اجرا در می‌آید.

عکس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «نینا در صبحگاه» به نویسندگی کریستوفر دورنگ، ترجمه شیوا اردوئی و کارگردانی مارسل داوود، این شب‌ها در خانه نمایش دا روی صحنه است. این اثر که در سبک کمدی سیاه تولید شده است، به بررسی مضامینی چون تنهایی، روابط آشفته و خشونت در بستری نمادین می‌پردازد. داستان نمایش تلاش دارد تصویری از انزوای انسان معاصر را به نمایش گذارد. از نکات قابل توجه این نمایش می‌توان به هندسه دقیق حرکتی بر روی صحنه و استفاده از نورپردازی برای انتقال فضای سرد و تاریک داستان اشاره کرد.

عکس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «شاواسانا» اثری از شهاب رحمانی است که هم‌اکنون در مجموعه تئاتر لبخند روی صحنه قرار دارد. این درام با عبور از ساختارهای سنتی روایت، از طریق فرم و سکوت به واکاوی رنج‌های انسانی در مراحل مختلف زندگی می‌پردازد. نقطه متمایز این اجرا، درگیر کردن مخاطب با ریتم تنفسیِ بازیگران است که اتمسفری متفاوت در سالن ایجاد می‌کند.

عکاس تیوال: پرتو جغتایی

نمایش «و آنک انسان» به نویسندگی محمد رضایی‌راد و کارگردانی مجتبی جمشیدی، این شب‌ها در کاخ هنر روی صحنه است. این نمایش داستان نینا پترونا، یک بازیگر زن روس را روایت می‌کند که پس از ۳۰ سال سکوت، تصمیم می‌گیرد اعترافات گذشته‌اش را بازگو کند. این اثر، تصویرگر انسانی است که در چنگال بازجویی و قدرت گرفتار شده و هویتش زیر سوال رفته است. «و آنک انسان» در سبک درام و به صورت مونولوگ اجرا می‌شود.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

نمایش «زنبور» به نویسندگی مورگان لوید مالکوم نمایشنامه نویس معاصر بریتانیایی است که توسط نازنین حسینی ترجمه و چاپ نیز شده است. زهرا موسوی به عنوان کارگردان اثر به همراه نازنین حسینی این نمایش دو پرسوناژ را اجرا می کنند. دو دوست بعد از سالها قرار ملاقاتی می گذارند که به مرور اتفاقاتی که در نوجوانی تجربه کردند، می پردازند اما اصل ماجرا در پیشنهادیست که یکی از آنها به دیگری می دهد. نمایش با لایه های روانشناختی و فضایی دلهره آور و پرتنش و با تکیه بر دیالوگ و گفتگوی کلامی پیش می رود و در خلال آن به تاثیرات زخمها و تحقیرهایی که افراد در دوران نوجوانی متحمل شده و ریشه های عمیقی پیدا می کند، اشاره می شود. «زنبور» با روندی دلهره آور و نفسگیر تلاش دارد به مضامین انسانی و اخلاقی نیز بپردازد.

عکاس تیوال: پرتو جغتایی

نمایش «مثل یک ترافل ساده» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی محمود احدی‌نیا، این شب‌ها در «ایت باکس» (آواپلت) روی صحنه است. این اثر به روایت داستانی درباره مسیر تاریخی اکتشافات بشر می‌پردازد. رامتین هوشمند در این نمایش تک‌نفره به ایفای نقش می‌پردازد. «مثل یک ترافل ساده» در سبک درام و به صورت مونولوگ و با استفاده از ترکیب ویدئو مپینگ و نورپردازی اجرا می‌شود.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

«شاخ بی سر»، تازه‌ترین نمایش «محمد برهمنی» که علاقمندان تئاتر نمایش‌های «زندگی در تئاتر»، «سیزیف»، «تاری» را از او دیده‌اند، این اثر با متنی از «محمود خسروپرست» درامی روانشناختی و اقتباسی آزاد از دو نمایشنامه مشهور هملت و ادیپ است. دکتر همایون ادیب به خانه پدری و متروک خود بازگشته تا به زندگی اش پایان دهد اما با هجومی از خاطرات، اتفاقات و مرور زندگی خود در کودکی و با پدر و مادرش روبرو می شود. طراحی صحنه با سازه های حجیم و به شکل سرسرا و سالن خانه ای بزرگ در نظر گرفته شده که با پرده های سفید پوشانده شده است. موسیقی و طراحی نور ، اکسسوارها و نقابها و طراحی لباس از نکات برجسته این اثر است. نمایش تلاش می کند با سبکی سورئال به بحرانهای فردی بپردازد که در کودکی دچار تروماهای روانی شده و در تمام طول زندگی تحت تاثیر آنها قرار داشته است.

عکاس تیوال: رضا جاویدی

نمایش ساکنان سرزمین دور اثر از شاهین ‌زراعتی در تماشاخانه طهران در حال اجراست. ‌زراعتی که نویسنده متن این نمایش است سعی دارد داستان یک خانواده در مواجهه با قانون را روایت کند. اثر سعی دارد با طنزی سیاه موضوعات مدنظر خود را به دید مخاطب بیاورد.

عکاس تیوال: پرتو جغتایی

نمایش کوارتت تن در بافه‌های باد اثر مونولوگ احسان مالمیر در مجموعه تئاترشهر و در سالن ‌کارگاه ‌نمایش در حال اجراست. این اثر در چهار اپیزود داستان خود را روایت می‌کند، داستان دخترانی از چهار گوشه ایران. اثر سعی دارد به چهار موضوع عشق، رنج، تنهایی و امید نگاهی متفاوت داشته باشد.

عکاس تیوال: امیر ناصری