کنسرت›چهارگاهی

«پروژه‌ی دونوازی» در سال 1400 توسط مازیار یونسی (نوازنده پیانو) و روزبه فدوی (نوازنده درامز) برمبنای لحن‌، فرم و گویش‌های متنوع موسیقی ایرانی شکل گرفت تا با وام گرفتن از فرم‌‌ها و منطق موسیقی ایرانی، شنونده را به سفری صوتی دعوت کند؛ سفری که در آن مرزهای موسیقی در دایره‌ای با مرکزیت اصالت به چالش کشیده می‌شود. این پروژه با بهره‌گیری از دو ساز پیانو و درامز، با گستره صوتی وسیع و توانایی متنوع در رنگ‌آمیزی، تجربه‌ای تازه در اجرا و برداشت از موسیقی ایرانی را ارائه می‌دهد.
«چهارگاهی» اولین اجرا از «پروژه‌ی دونوازی» است که بر مبنای گوشه‌های اصلی دستگاه چهارگاه (درآمد، حصار، زابل و مخالف) شکل گرفته و در فرم اجرا از حیث جملات، بافت‌ها و برش‌های ریتمیک-ملودیک- هارمونیک به چیدمان موسیقی مجلسی ایران پایبند است. روزبه فدوی و مازیار یونسی در این اثر سعی در توسعه‌ی ابعاد احساسی دستگاه چهارگاه دارند و با وام گرفتن از آلبوم «پایکوبی» ساخته‌ی حسین علیزاده و ارائه‌ی مشخصه‌هایی از ردیف دستگاهی ایران، حال و هوایی متفاوت را با شنونده در میان می‌گذارند که مختصات آن فواصل موسیقایی، لحن‌ها، تکیه‌ها، فرازها و فرودهای دستگاه چهارگاه خواهد بود.