کنسرت›بلکه سیسُکو (مالی)/ گروه کوبه ای تهران

«بلکه سیسکو» نوازنده­‌ی کُورا فرزند یکی از موسیقی­دان­‌های شهیر، دِجلیمادی سیسُکوست که با نوازندگان برجسته‌ای چون تاج محل همکاری داشته است و برنده‌ی جایزه­‌ی «ویکتوری دُو لا موزیک» است.

گروه کوبه‌ای تهران به سرپرستی حسین رضایی‌نیا برای اولین‌بار در جشنواره موسیقی فجر روی صحنه خواهد رفت. «رضایی‌نیا» می‌گوید که برای این اجرا از مرشد مهرگان دعوت شده است تا با اجرای ضرب زورخانه‌ای و شاهنامه‌خوانی، گروه را همراهی کند.
وحید اسداللهی هم به این گروه پیوسته تا گروه یک ساز آذری نیز داشته باشد: «اجرا در جشنواره موسیقی فجر در واقع اولین اجرای گروه کوبه‌ای تهران خواهد بود. ما اعتقاد داریم ساز‌های کوبه‌ای، قلب تپنده ارکسترها هستند. دلیل این‌که ما صرفا از ساز‌های کوبه‌ای استفاده کرده‌ایم و هیچ ساز ملودیکی نداریم نیز همین است. سازهای کوبه‌ای در همه ارکسترها نقش تأثیرگذاری دارند؛ اما همیشه مظلوم واقع شده‌اند. بنابراین تمرکز ما در این گروه صرفا روی سازهای کوبه‌ای است.»
به گفته‌ی رضایی‌نیا اجراهای این گروه صرفا به جشنواره فجر محدود نخواهد شد: «در جشنواره فجر پیش از اجرای ما «بِلکه سیسیکو» از کشور مالی روی صحنه خواهد رفت. دوستان از ما هم دعوت کردند که در کنار این اجرا، آنسامبلی هم برای سازهای کوبه‌ای در نظر گرفته شود. آن چیزی که ما را به جشنواره امسال کشاند، تفاوت آن با سال‌های گذشته است. امسال وزنه، سنگین‌تر است و حس می‌کنم برآیند خوبی خواهد داشت.»
«مرشد مهرگان» نیز درباره ضرب زورخانه چنین توضیح داد: «معمولا در جامعه ما، ساز و ضرب باستانی در خفا قرار گرفته و فقط در زورخانه‌ها از این سازها استفاده می‌شد، اما این جسارت اکنون پیدا شده است که ساز زورخانه را از خفا درمی‌آورند و پای آن را به هم‌نوازی باز می‌کنند.»
به گفته‌ی «وحید اسداللهی» : «خوشحالم که ریتم‌های اقوام دیگر، خودشان را نشان می‌دهند. ما در این گروه چیزهای زیادی از هم یاد گرفتیم و توانستیم کم و کاستی‌های‌مان را برطرف کنیم. باعث خوشبختی من است که در این گروه ساز می‌زنم و آرزو دارم سازهای اقوام بتوانند در آنسامبل‌های موسیقی ایرانی جای خود را باز کنند.»
کامبیز گنجه‌ای - نوازنده کوبه‌ای - نیز در بخش پایانی این نشست گفت: «افتخار می‌کنم در کنار این دوستان قدم برمی‌دارم. کار ما در این گروه، حالت بداهه دارد و کاملا حسی است و از چارچوب خاصی پیروی نخواهد کرد. از همه مهم‌تر، دل‌های‌مان یکی است. اصل نیز همین است، زیرا یک گروه در این حالت ماندگار می‌شود.»