فیلم کوتاه›اعلامیه

«یادگار دوار»

اعلامیه، فیلم کوتاهی درباره عواطف عاشقانه‌ی روحانی جوانی‌ست که برخلاف آنچه همواره درباره این گروه در اذهان عمومی شکل گرفته، به آن پرداخته است.
معین ضرابی مانند بسیاری از هم نسلان خود، دغدغه‌ی چهره واقعی‌تری از مذهب و آنچه بشکل خصوصیات انسانی در افراد مذهبی وجود دارد، سوژه فیلمش را انتخاب کرده. ترسیم تصوری واقعی با آشنازدایی و کلیشه‌زدایی از برداشت عمومی که روحانیان را افرادی متعصب در شرع و سنت می‌دانند، روایت خود را تصویری کرده است؛ چنانکه این گروه نیز هم مانند بسیاری از افراد جامعه، خرید و فروش زمین و ساخت و ساز دارند، در شبکه‌های مجازی مانند اینستاگرام فعالند، پیش از ازدواج عواطف احساسی و رابطه عاشقانه دارند و حتی تا سال‌ها با آن خاطره عشق سابق، روزگار می‌گذرانند.
اینکه فیلمنامه قصد دارد چهره‌ی انسانی و ملموس‌تری از روحانیان را به تصویر بکشد و از ساحت تقدس‌گرایی و معنویتی که محدودیت‌های اخلاقی تندی می سازد،و البته همواره مورد نقد است، عبور کند، قابل توجه است. به ویژه آنکه نوع پرداخت نویسنده و کارگردان با معطوف شدن به عشق و احساسات انسانی، موقعیت غافلگیرانه ای را نشانه می‌گیرد که می‌تواند برای هر فردی در شرایط مشابه ... دیدن ادامه ›› اتفاق بیفتد.
اعلامیه، بدون آنکه پرگویی کند، اطلاعات و سرنخ‌های کافی را با انتخاب‌های درست سکانس‌ها با تکیه بر تصویر تا گفتار، به تماشاگر می‌دهد و او را در موقعیتی از تناقض و قضاوت قرار می‌گذارد که مفاهیمش را منتقل و تحلیلی کند. امیرحسن توازن روحانی‌ست، که پیشتر خواستگار دختری بوده اما با مخالفت خانواده دختر نمی‌تواند با او ازدواج کند، حالا در مراسم ترحیمی که جایگزینِ روحانی دیگری شده، با اعلامیه فوت آن دختر روبرو می‌شود.
او هم مانند هر عاشق دیگری، صفحه مجازی دختر را با وجود آنکه ازدواج کرده و فرزند دارد، دنبال می‌کرده و تکه مویی از او را لابه لای صفحات دعاهایش نگه داشته است.
او در خانه فیلمی از کیم کی دوک را می بیند و با همسرش روابط خوبی دارد. با این حال همچنان ابایی از مرور خاطره‌های عاطفی و احساسی گذشته خود ندارد.
شاید بهترین سکانس فیلم، جایی‌ست که روحانی جوان در اتوبانی رانندگی می‌کند و تکه مویی را که بیادگار از محبوبش داشته از پنجره ماشین بیرون نگه داشته و باد آن را می نوازد. و بجای آنکه آن را رها کند، دوباره آن را به همان مخفیگاه خودش برمی‌گرداند.
این سکانس نشانه اهمیت عشقی‌ست که مقدس است حتی اگر دیگر معشوقی در میان نباشد.
اعلامیه، فیلم خوش‌ساختی از کار درآمده و بازی هادی احمدی، کاملا اندازه و در بافت آن نشسته است.
هر چند به نظر می‌رسد سکانس آخر، چیزی به روند فیلم نمی‌افزاید و زائد است. با این حال با وجود مقاومتی که در برخورد با این دست سوژه‌ها وجود دارد، تماشای آن خالی از لطف نیست.

نیلوفرثانی