کنسرت›علیرضا قربانی و فردین خلعتبری

سلام
دیشب در سئانس دوم ساعت 21:30 توفیق رفتن را پیدا کردم . اجازه بدهید از نکات نا مثبت آن در پایان یاد کنم . هماهنگی نوازندگان، انتخاب خوب اشعار، شخصیت همیشه دوست داشتنی جناب قربانی، انتخاب خوب نوازندگان مهمان، انتخاب خوب قطعات، ارائه قطعات جدید و چند مورد دیگر که الان یادم نیست از نکات مثبت بارزی است که می توان در گام نخست از آنها یاد کرد.
تاخیر بیش از نیم ساعته در آغاز برنامه، سردرگرمی عجیب گروه به نحوی که انگار دائما مشورت می کنند که چه بنوازند، جابه جایی و خروج بسیار زیاد نوازندگان از صحنه، نامتناسب بودن سطح کار اجرا شده توسط پرکاشن نسبت به بقیه نوازنده ها و فالش بودن خواننده در بعضی از لحظاط دو آهنگ اول از بارزترین موارد نامثبت برنامه بود. نمی دانم اما در آغاز حالتی در گروه بود که انگار کسی به سختی حال آنها را گرفته است، البته این موضوع هر چه زمان گذشت کمتر و کمتر مشاهده شد.
تصاویر پخش شده در پس زمینه بعضا بسیار عالی و متناسب و بعضا خوب بود. در احساس و جنتلمنی آقای قربانی هم هر چه گفته شود کم است. در پایان با درخواست حضار آهنگ ارغوان از ساخته های آقای مهیار علیزاده به صورت بونوس اجرا شد. پیش از آن آقای خلعتبری به روی صحنه آمد و سخنانی را بیان داشت در میان آن مطالبی را بیان کرد که - به تصور من- اشاره به ماجرای استاد کامکار و همایون شجریان داشت و به نوعی به انتقاد از مطالب بیان شده توسط آقای کامکار پرداخت که البته بنده با ایشان موافق نبودم.
از توجه شما ممنون