در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش نوازنده ای که ماه را می نواخت
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 19:27:16
امکان خرید پایان یافته
۱۴ دی تا ۱۵ بهمن ۱۴۰۰
۱۷:۳۰  |  ۵۰ دقیقه
بها: ۲۰,۰۰۰ تومان
در شهری ساحلی، نوازنده‌ای فقیر زندگی می کند که تنها درآمدش از راه نوازندگی درجشن بازرگانان شهر است. او که عاشق رودی است که از شهر می گذرد، در یکی از شب ها که برای رودش ساز می زند، به پادشاه دریا برمی خورد و در این دیدار ....

- از همراه داشتن فرزندان زیر ۵ سال خودداری نمایید.

مکان

تهران، بلوار کشاورز، خیابان حجاب، روبروی سالن ورزشی حجاب، درب ورودی شرقی پارک لاله، مرکز تولید تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودک و نوجوان (لطفا از مسیر خط کشی توپ‌های رنگی مراجعه نمایید.)
تلفن:  ۸۸۹۶۶۱۱۹ - ۸۸۹۸۰۷۲۱ (ساعت پاسخگویی از ۸ تا ۱۶)

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
کار بسیار حرفه ای و خوش رنگ. پسرم دوستش داشت. فقط اونجایی که نور صحنه سریع قطع و وصل میشد یک مقدار ترسید.
امیر مسعود و امیرمسعود فدائی این را خواندند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
این نمایش را چند سال پیش دیدم و باز هم با شوق دیروز دیدمش. و همچنان هم لذت بردم. از اینکه کار حرفه ای است از اینکه برای تک تک لحظات فکر شده و چقدر بازیگران برای خلق چنین تصاویر زیبایی زحمت می کشند. یک نمایش فکر شده و حرفه ای.
البته این بار با چند نوجوان 12 و 13 (پسر) ساله امدیم... و بچه ها مطلب جالبی گفتند: داستان کودک و اجرا نوجوان. برای همین فقط از دیدن تصاویر لذت بردند ولی قصه برایشان جذابیتی نداشت این تناقض باعث می شود نوجون 12 و 13 با دل و جان به دیدن نمایش ادامه ندهد. فقط از دیدن تصاویر لذت ببرند.
اما همچنان من بزرگسال مثل چند سال پیش لذت بردم. و چه خوب به این کارگردانها و نویسندگان فضای بیشتری برای اجرا داد.
موفق باشید
امیر مسعود و سید حسام حجازیان این را خواندند
امیرمسعود فدائی، ژوان و پرستو جمشیدی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش برایم معمولی بود. نقاشی ها را خیلی دوست داشتم. به نظرم نمایش برای کودکان بالای 10 سال مناسب است و نه کوچکتر. چیزی که خیلی اذیتم کرد تکرار این جمله بود: هیچ کس عاشق آدم فقیر نمی شود و همه پولدارها را دوست دارند (چیزی شبیه به این جمله). اصلا نمیفهمم چه دلیلی برای تکرار چندین و چند باره این جمله وجود داشت. جمله ای که ذهنیت بسیار بدی بوجود می آورد
ای کاش اقلا کمی حتی یک کم، پروتکل بهداشتی رعایت می شد.
البته که دیدار با دوستان عزیز و آن برف زیبا و رویایی و بستنی زعفرانی، تلافی مسائل بالا را درآورده و حسابی کودک درونم را به وجد آورد ?