›غزل پری دریایی

مِلمِداس، در آیین زرتشت و اساطیر ایرانی، نام زنی است بسیار زیبا، که آراسته به انواع گوهرهای گرانبها می‌باشد. ملمداس بر جوانان پدیدار می‌شود و آنان را به همآغوشی با خویش فرامی خواند، اما به هنگام همخوابی پاهای او، همچون اره ای جوان هوسباز را قربانی می‌سازد و او را تکّه تکّه می‌نماید.

ملمداس را می‌توان همتای جهی در اساطیر زرتشتی دانست. برخی نیز از شباهت ملمداس با سیرن در اساطیر یونان سخن گفته‌اند. در حاشیهٔ خلیج فارس به این موجود افسانه‌ای منمنداس می‌گویند. از نام های دیگر ملمداس می توان به: مُم داس، اُم الداس و میل داس نیز ... دیدن ادامه ›› اشاره کرد.

ملمداس موجودی شبیه پری دریایی است. دارای بالاتنه بسیار زیبا و جذاب است . اما در قسمت پایین تنه دو داس بزرگ، برنده و بسیار خطرناک دارد. در بعضی مناطق استان هرمزگان دستان او را بجای پا هایش، شبیه داس می دانند.

در این مورد که ملمداس کجا ظاهر می شود. باور هایی متفاوت وجود دارد.

مردم جزیره هرمز بر این باورندکه:
در کنار دره های نمک (در نزدیکی کارخانه فعلی معدن خاک سرخ ) یک درخت کُنار بزرگ وجود داشت. در زیر این کُنار زنی زیبا و همچون فرشته ،در حوالی غروب می نشست. این زن که ملمداس نام داشت گیسوهای بلند خود را با یک دست می گرفت و با دست دیگر شانه می کرد . مردانی که او را می دیدند با نگاه دلربای ملمداس اسیر می شدند. به کنار او می آمدند و با او هم صحبت می شدند سپس ملمداس با جنس مخالف خود نزدیکی می کرد. بعد از آن ملمداس چهره زیبایش را از دست می داد. شبیه به پیرزنی می شد و دو دست او تبدیل به داس می شد و جنس مخالف خود را با داس تکه تکه می کرد.

اما ناخدا ها و ماهیگیران محلی باور دیگری دارند:
ملمداس بالاتنه ای چون پری دریایی دارد. در شبی که ماه کامل است در دریا ظاهر می شود . یک زن زیبا و اغوا کننده‌ است. او ماهیگران تنها را روی دریا افسون می‌کند. ملمداس آنها را به‌طرف خودش دعوت می‌کند ، آنها هم که آن ‌همه زیبایی جادویشان کرده است. خود را در آب می اندازند و شنا کنان به طرفش می روند. فقط بالاتنه ملمداس شکل زن است و پایین‌تنه‌ اش که زیر آب است و بسیار ترسناک است . دو پا شبیه دو داس (یا اره) دارد و به محض اینکه یک ملوان یا ماهیگیر را به طرف خودش کشید او را به طرف پاهایش می برد و او را تکه تکه می کند.

منبع:
شناخت اساطیر ایران. جان. راسل. هینیلز. ترجمهٔ باجلان فرّخی. چاپ دوم. تهران: انتشارات اساطیر، ۱۳۸۵