آدمهایی که راضی از زندگیشون نیستند...
گرفتار در زمینی پرشوره که در آن گیاه نمیروید .. هیچ امیدی نیست به آینده - به همدیگه..
آدمهایی که با هم هم مسیر میشند برای رسیدن به روشنایی ولی خسته و نومید برمیگردند..
چون از سر مستی یا سو تفاهم کنار هم بودنو انتخاب کردند؟ امید واهی دارند؟
""با یه بررسی گذرا در تاریخ میشه یه این نتیجه رسید که تاریخ هیچ تغییری نمیکنه و فقط تکرار میشه و این نکته عذاب آورترین حقیقت ماجراست"" .... فقط معلم تاریخ به این حقیقت اگاه.
آیا این حقیقتیه که تو ذهنه کارگردان بوده و میخواست اونو انتقال بده؟
با تشکر فروان از همه عوامل این نمایش...