اجرا نقص‌هایی داشت و بنظرم به اندازه کافی کار در نیومده بود اما با این حال کاری نبود که از دیدنش پشیمون باشم و هرچقدر که به آخر نمایش نزدیک شدیم بنظرم داشت بهتر میشد
غزاله مهربان یکتا بازی خوبی داشت
و کلا همینکه نمایشنامه‌ای از نویسنده‌ای که در ایران کمتر شناخته شده هست روی صحنه رفت بنظرم اتفاق مثبت و جذابیه

«بعضی رویاها فقط باید رویا بمانند؛ تعبیر که شوند، میمیرند»