تازه از دیدن این نمایش به خونه برگشتم. یاد فیلم هنیبال افتادم. فیلم نامه، کارگردانی، بازی ها، فیلم برداری و موسیقی فوق العاده و کم نظیر بودند.

چند مورد نقد دارم:

- با انتخاب بازیگر زن موافق نبودم. خانم طباطبایی بازی دلنشین، گرم و طبیعی دارند، ایراد به بازی ایشان نیست. اما شخصیت خانم تریسی کندی بازیگری با اقتدار (یا "سخت" همان طور که 2 بار در طول نمایش این صفت از سوی آقای آرنولد کرومبیک برای او استفاده شد) و زنانگی بیشتری می طلبید. ماهیت شخصیت خانم طباطبایی (حداقل در سن کنونی ایشان) قدری برای این نقش دخترانه بود. همچنین بازی چهره عالی خانم طباطبایی و دیده نشدن صحیح آن از سوی تماشاگر (به دلیل چینش صحنه و محل استقرار تمایشاگران) از ارزش بازی ایشان می کاست. به طور کلی معتقدم که خانم طباطبایی در سینما موفق تر هستند تا تئاتر.
- کاش خانم تریسی کندی در انتهای نمایش از روی صندلی به زمین ... دیدن ادامه ›› می افتاد.
- دوست داشتم فیلم هایی که بازیگران را تمام رخ نشان می داد کیفیت بیشتری داشت و مهم تر این که کمتر Transparent بود.
- یک ایراد کوچک هم ساعت به دست داشتن آقای پسیانی بود. تا آن جا که من اطلاع دارم در زندان ها کلیه متعلقات شخصی زندانی در ورود از او گرفته می شود. البته مگر اینکه قوانین در انگلستان متفاوت باشد.
- شاید خیلی وسواسی و موشکافانه باشه اما در جایی که آقای ادوارد کرومبیک درباره خانم تریسی کندی در سردخانه صحبت می کرد واژه "برهنه" بهتر از "لخت" بود.

ضمناً نظرم درباره محل اجرای نمایش که درباره اش در تیوال صحبت شده اینه که مورد خاصی نداشت و رضایت بخش بود. البته صندلی ها راحت نبودند.