خب آخرین تئاتر سال و آخرین تئاتر قرن??

همچنان معتقدم اگر برای فهمیدن کاری به دوبار دیدنش احتیاج باشه اون کار مفت نمی‌ارزه!! ولی باید عناصر خارجی مثل ممیزی رو در نظر گرفت. یک بخش بزرگی از گنگ بودن کار به خاطر این داستان بود.
امشب که برای بار دوم به دیدن این اثر نشستم و تقریباً تمام نوشته‌های تیوالی دربارهٔ کار رو هم خونده بودم صد درصد متوجه شدم و علاوه بر لذت قبلی از فرم و اجرا و شکل کار، بی‌نهایت از مفهوم و محتوا و کلیت اثر لذت بردم و آموختم.
دم اوشان محمودی و تیم دوست‌داشتنی ژپتو گرم??❤️❤️