این چند خط نظر و مواجههٔ من با این نمایشه، احتمال اینکه شما نظر دیگری داشته باشید وجود داره.
من همیشه گفتم ۹۹ درصد کارهایی که اصلاً دوستشون ندارم یکی دو تا چیز دارن که ادم ازشون لذت ببره. یه طراحی صحنه‌ای، یه بازی خوبی، یه چیزی به هر حال.
متأسفانه این کار رو به هیچ وجه دوست نداشتم، نه متنش رو، نه بازی‌ها رو، نه طراحی‌ها رو. دلم می‌خواست بعد از یه ربع سالن رو ترک کنم! ولی چقدر خوب شد که این کار رو نکردم. یک تابلوی نقاشی بسیار بسیار زیبا دیدم به همراه یک بازی خیلی خوب: نوجوان نقش مارکوس: سامیار جلالی?????? چقدر خوب بود این پسر.
دمتون گرم که انقدر زحمت کشیدید و تلاش کردین، امیدوارم موفقیت‌های بیشتری کسب کنید??????