این نظر و مواجههٔ شخصی من با این اثر نمایشی است و احتمال اینکه شما نظر دیگری داشته باشید وجود دارد.
نمایش از منظر تئاتری کار بسیار شریف و خوبی است. کارگردانی خیلی خوب، بازی‌ها عالی، گریم، نور، صحنه و لباس درجه یک هستند. اما متن!! من همیشه گفتم لیلی عاج روضه‌خونه!! اشتباهی سر از تئاتر درآورده!! یعنی در اگزجره‌ترین و هیستریک‌ترین و اذیت‌کننده‌ترین حالت ممکن می‌نویسه... نمی‌دونم این همه آزار مخاطب چه سودی داره؟! وقتی کاری هم از دست ما برنمیاد... من متوجهم این مسائل و مشکلات وجود داره ولی این‌جوری برجسته نشون دادنش چه دردی رو دوا می‌کنه؟! به هر حال یک تئاتر خوبِ حال‌بدکن دیدم و اصلاً دوستش نداشتم...