نمایش بدی نیست، منتها جا برای پیشرفت داره. فضای فانتزی و کودکانهٔ کار رو خیلی دوست داشتم، بازی‌ها هم اکثراً خوب بود. متن و محتوای کار هم همون مشکلی رو داره که پیشتر برای گربه نره و روبه مکار عرض کردم. خیلی حرف برای گفتن داره ولی برای امروز ما نه تنها پیشرو محسوب نمیشه که حتی از سطح عمومی جامعه هم پائین‌تره. این اجرا که گویا قبل از شهریور پارسال در جشنوارهٔ دانشگاه تهران هم به صحنه رفته بود، اون موقع کار بسیار بسیار پیشرو و آوانگاردی محسوب می‌شد قطعاً اگر اون روزها من کار رو می‌دیدم خیلی بیشتر از الآن دوستش می‌داشتم. اما الآن به نظرم با این اجراهای رسمی احساسات و تفکر خیلی عجیب و غریبی در باب مسائل سیاسی و ایدئولوژیک برانگیخته نشه!
پی‌نوشت اینکه چند عکاس و فیلمبردار پرسروصدا و چند تماشاگر بی‌ملاحظه که مدام با صدای بلند حرف می‌زند باعث مقداری حواس‌پرتی و اعصاب‌خردی برای من شدن!