مریلا زارعی بازیش خوب بود،فیلمنامه بصورت خطی تا انتها رفت سینوسی نبود اوج نداشت.
واقعا قدیم ها آدم ها شصت سال عمر میکردند از پنجاه به بعد میرفتند دهه آخر عمرشان ، ولی الان که آدم ها نود سال عمر میکنند و سی سال به زندگی آنها افزوده شد برای خیلی ها بودن با یک همسر آنهم بمدت شصت سال خیلی سخته.

پسر در این فیلم تنهاست و جالبه این تنهایی را از چشم خانواده میبیند،مشکل جامعه ماست که در مدارس پرورش برای زندگی نیست و پسران بالای بیست سال، در تنهایی اوقات فراغت خیلی هایشان هستند. زمان شاه در مدارس ابتدایی ،کلاس سرود داشتند کلاس موسیقی داشتند و حتی نحوه خوردن میوه های مثل انار،لیمو و... هم آموزش میدادند کلاس آزمایشگاه مدارس ، کتاب مخصوص آزمایشگاه علوم با ازمایشگاه پیشرفته داشت،آن‌زمان قدر نمی‌دانستند ولی الان خلاش واقعا حس میشود سیستم پرورش آن‌زمان خیلی چیزهاش زندگی بود که الان جوون زندگی ندارد