سردر ورودی خیلی قشنگی دارالفنون دارد.
دارالفنون، نخستین دانشگاه تاریخ ایران پس از اسلام که به کوشش امیرکبیر، وزیر نامدار ناصرالدین شاه قاجار، بنیان گذاری شده و ، سیزده روز پیش از قتل امیر کبیر در حمام فین کاشان و با حضور ناصر الدین شاه، گشایش یافت. آقاخان نوری صدراعظم جدید و گروهی از دانشمندان و معلمین ایرانی و اروپایی با ۳۰۰ نفر شاگرد در دارالفنون فعالیت داشتند. دارالفنون مجهز به آزمایشگاه فیزیک و شیمی و داروسازی، چاپخانه، کتابخانه، سفره خانه یا غذاخوری بود. در یکی از اتاق های آن، دو اسکلت برای آموزش دانشجویان پزشکی نگهداری می شد. در نیمه اول سال ۱۳۰۴ قمری، نیرالملوک وزیر علوم، با همکاری امین السلطان، وزیر مالیه، با خرید و تخریب خانه های ساکنان ضلع جنوبی مدرسه، تالار بزرگ نمایش را ساخت تا ناصرالدین شاه، که در سفر فرنگ با تئاتر آشنا شده بود، در آن به تماشای تئاتر بپردازد.
ساختمان دارالفنون، زمان امیر کبیر هشتاد سال پابرجا ماند و با وجودی که همچنان قابل استفاده بود، در سال ۱۳۰۸ خورشیدی تخریب شد. در این سال، میرزا یحیی خان اعتمادالدوله قراگزلو، وزیر معارف وقت، ساختمان اولیه را در هم کوبید و با نقشه و نظارت مارکف، مهندس روسی، ساختمان فعلی را به جای آن ساخت.