بعد از صحنه به دریا زدن فرهاد، که نقطه اوج فیلم هست و احتمالا همه میگویند فرهاد کار درستی کرد که خود را قربانی نکرد بخاطر یک خانواده قشر پایین جامعه که تا آخرین لحظه همه چیز را فدای توجیحه کارهای خلاف خود و محله بدی که زندگی میکنند علیرغم ورزشکار بودن میکنند ولی وقتی فرهاد برمیگردد دوباره فیلم ایرانی میشود و اصلا شاید برای همین هست که ملت ایران ازدواج تا پایان عمر دارند .
یکساعت اول فیلم همان قصه تکراری است ولی یک ربع آخر کمی متفاوت هست و این از اثرات ازدواج هست و حاصل اثر عشق بدون رابطه نیست بلکه شیرینی رابطه سبب بازگشت فرهاد به دنیای تلخ زندان شد.

ولی آدم با دیدن این فیلم میفهمد آدم باید دنبال عقلش برود تا مجبور نشود بخاطر احساس ، پا روی عقلش بگذارد.

فیلمبرداری و لوکیشن خوب بود. تدوین و گریم ضعیف بود.در کل یک فیلم معمولی بود.

پریناز ایزدیار بازیش عالی بود.