تیاتر مفیدش بیست و پنج دقیقه بودولی کل آن چهل و پنج دقیقه بود که ده دقیقه اول و ده دقیقه آخر مثل ابتدای آواز شجریان که از آواز خبری نیست ،با آهنگ و سایه ها میگذرد.
ولی آن بیست و پنج دقیقه هم، یک ربع اولش که طول می‌کشه نمایش را جا بندازد و درست زمانی که به اوج می‌رسد تمام میشود و میرود ده دقیقه آخر آهنگ و سایه ها. ولی ایده خوبی بود میتوان همین ایده را به یک تیاتر بلند جذاب تبدیل کرد چون تو سبک کارهای بهرام بیضایی بود.

در حد یک نمایش خیابانی بود ولی خوب کلا تیاترهای این سالها همین آب‌دوغ خیاری ها هست. ولی ده دقیقه آخر تیاترش خوب بود.

ضمنا تعداد بازیگران فقط دو عدد زن بودند نمیدونم چرا اسم آن آقا را نوشتند،شاید اون آقا همان سایه ها بود😂😂😂

کلا صد هزار تومن بابت نیم ساعت تیاتر میدهید(در مورد اینکه خوب بود یا تیاترش بد بود بگویم که اگر با صد هزار تومن چند کیلو میوه بخرید بیشتر ... دیدن ادامه ›› لذت میبرید مخصوصا پرتقال بخرید آب پرتقال بخورید)ضمنا تیاتر خوبی بود ولی از سلیقه من زمان مفیدش فقط نیم ساعت بود که انگار نویسنده نتوانست مثل بیضایی یک ایده نمایش خوب را بلند کند و این از نظر من فرق نمایشنامه نویس شاید آماتور با امثال بیضایی هست (پی نوشت :من نویسنده را نمی‌شناسم).

عکس هم طبقه دوم خانه هنرمندان هست که هفت چنار ،اثر عباس کیارستمی هست.

پی نوشت:هم اکنون چهارده میلیون مجرد بالای هجده سال ایرانی در کشور هست که احتمالا با احتساب فرزندان با مادر ایرانی بدون شناسنامه(طبق آمار سازمان ملل سه و نیم میلیون ایرانی فاقد شناسنامه داریم) و همچنین مهاجران افغان ، تعداد مجردین داخل کشور به بیست میلیون نفر می‌رسد که نیاز به حداقل ده میلیون واحد مسکونی برای ازدواجشان هست. حتما میپرسید چرا این جمله را گفتم پس باید تیاتر را ببینید.