نمایش زیبایی بود.بازیها همه یکدست و خوب بودند بجز نقش فرشته مرگ و شیطان که بازیشان دلچسب نبود .حکایت بود و نبود گوی را نیز خیلی متوجه نشدم.کارکرد نمادینش هم خیلی کمکی به داستان نمی کرد.ایده های جالبی در طراحی صحنه وجود داشت که لذت بخش بود اما اصرار کارگردان را به استفاده از جملات انگلیسی خیلی متوجه نشدم.گاهی میزانسن طوری بود که بازیگری از دید تماشاگران مخفی می ماند و صعوبت عبور از راهروها هم با این طراحی صحنه خلاقانه به نظر نمی رسید.از متن و طراحی لباس ها لذت بردم و فقط هدف و کارکرد لباس شیطان را خیلی نفهمیدم! در مورد حرکات هماهنگ هم به نظر میشد با کار بیشتر هماهنگی بیشتری در گروه ایجاد کرد اما رویهم رفته خوب و لذت بخش بود.مفاهیم موجز و اثرگذاری که به خصوص راجع به مقوله مرگ و واکنش آدمیان به آن در نمایش بود قابل توجه بود:
«-مرگ چیه؟
-بدترین اتفاقی که میتونه در مورد این سوال بیفته اینه که بهش جواب بدی»