درود به همگی
اول از همه اینکه به عنوان یه مخاطب عام تاتر، بعد از دیدن نمایش حس مغبون شدن داشتم؛ چرا که اسم فاطمه معتمد آریا و شبنم مقدمی بسیار بالاتر از چنین نمایشی است.

ایده آثار جنگ و دیالوگ هایی که میشود به عنوان گزاره های زیبا و درست از اون استخراج کرد، همیشه میتونه دستمایه خوبی برای نمایش باشه اما به شرط اینکه فضا سازی برای شخصیت ها و شخصیت پردازی ها ناقص نمونه.به نظرم در این نمایش با ضعف مفرط شخصیت پردازی روبرو بودیم.

بازیها همه خوب بودن همونطور که انتظار می رفت و اتفاقن آقای حق گوی لسان که شهرت کمتری دارن، از همه بهتر.

اگر حداقل به آثار بیشتری از جنگ اشاره میشد یا همین آثار بهتر پردازش میشد، بعد از دیدن نمایش فکر نمیکردی خوب حالا یعنی حرفتو زدی؟ همین؟!

ریتم کند نمایش تماشاگر رو خسته می کنه اما کارگردانی و طراحی صحنه اینقدر خوب هست که بخوای ببینی آخرش چی میخواد بگه.