این نمایش رو دوست داشتم. متن عالی و دیالوگها و مونولوگهای زیبا و موثر، اختصار موثر در بیان مفهوم بدون پیچیدگی های خاص و دست و پا گیر فیلسوف مابانه. بازیهای خوب و یکدست، انتقال مفاهیم مورد نظر نویسنده با استفاده از نمادهای تصویری در نمایش، استفاده از زبان برای نشان دادن فضای تلخ غربت، موسیقی فوق العاده و تاثیرگذار، کارگردانی و صحنه پردازی بسیار مناسب با حال و هوای موضوع نمایش اینها همه بخشی از گیرایی این نمایش دلپذیر بود.با وجود تلخی گزنده ای که در نشان دادن فضای غربت آلود نمایش هست، با حس خوبی از سالن خارج شدم. به نظرم چهره پردازی و لباس بازیگران هم از نقاط قوت این کار محسوب میشد. تغییر ایجاد شده در سالن نمایش و جایگاه تماشاچیان اتفاقن به شدت به لذت تماشای کار افزوده بود، به دوستان توصیه می کنم صندلی گردان وسط رو برای تماشا رزرو کنید...

و خدا تنها شد و تنها گفت: گمشید آشغالا...