از اونجایی که دوستان هم میدونن من 2 تا بچه دارم:) از تجربه ی شخصیم میگم که فرزانه جان بچه های جدید حرف هایی می زنن که من هنوز جرات گفتن یا دانش گفتنش رو ندارم !
وقتی بخوای از بچه های نمایش دیالوگ های قوی بسیازی هم گاهی از دست کارگردان در میره و هنر فرهادی اینه که اکثر این دیالوگ ها رو باور پذیر میکنه!

به نظر من بچه های جدید که هیچ...این دیالوگ اتفاقن اتز دهن هر بچه ای کاملن محتمل که دراد!

جمله هایی که بچه ها می گن همیشه بزرگ و هنری به نظر می رسه، چون خیلی از ملاحظات مسخره ی ما رو ندارن

اجازه بدید من یه نکته ای رو اضافه کنم. شاید در نگاه اول بنظر بیاد که اون بچه بدلیل اینکه ملاحظه بزرگ ترها رو نداره داره حقیقت رو میگه. اما حرفی که اون زد فقط یک حقیقت سطحیه و حقیقت واقعی نیست. حقیقت واقعی اینه که مادرش در اون لحظه خاص دلش میخواست بمیره و برای همین خودکشی کرد. هیچکی نمیتونه بگه که قبلش یا حتی بعدش هم میخواست که بمیره. این جواب رو پدرش میتونست بهش بگه.

تقریباً با نظر همه موافقم! با سیاوش و علیرضا خان و فرناز خانم درباره ی بچه های امروزی، با فرزانه خانم درباره ی گنده بودن اون حرف و درک و پذیرش مرگ و خودکشی و با بهرنگ درباره ی سطحی بودن و لحظه ای بودن و دوست دارم اینم بگم که، به نظر من یه بچه ای که مامانش جلوش دست به خودکشی میزنه باید خیلی به هم بریزه به نظرم که این پسره هم به هم ریخته بود البته و پسر بودنش ماجرا رو باورپذیر تر می کرد، چون به هر حال یه پسر بچه شیطنت های خاص خودشو داره و نسبت به دختر بچه کم تر احساساتیه و زیاد به هم نریختنش قابل قبوله، ولی اگه دختر بود اصلاً باور پذیر نبود به نظرم چرا که معتقدم
دختر بچه ها احساساتی ترند و در کودکی شدیداً وابسته به مادر و اونطوری باید دچار یه شوک روحی می شد، ولی پسر بچه کم تر ولی یه کم گنده بود این حرف براش.

حمید جان دختر بچه امروزی ندیدی:)))

جدا از شوخی اونجای که فواد با مشت و لگد به در میکوبید واقعا مشخص بود که از جایی دیگه پره! اون موقع کنجکاو شدم و بعدا فهمیدم!
و باز هم بچه های خارجی کمتر احساساتی هستن نسبت به ایرانی ها ! ما احساس و ازمون بگیرم دیگه کمتر چیزی میمونه