نمایش چینش منظم و به جایی بود از تابلوهای زیبا و منحصر به فرد که تصویرشون برای مدت ها در ذهنم نقش خواهد بست
علی رفیعی انقدر در طراحی این تابلوهای نمایشی سلیقه به خرج داده بود که احساس می کردم در یک گالری نشستم و شاهکارهای نقاشی مثل فیلم از جلوی چشمم عبور می کنه
رفیعی توی این نمایش هنر یک نقاش...ذوق یک موسیقیدان... و مهارت یک معمار رو داشت
طراحی صحنه...طراحی نور...طراحی لباس... و بدون شک موسیقی مربعی بود که یک کمپوزیسون بی نظیرو تشکیل می داد
دلم نمیاد به گروهی که دو سال زحمت کشیده پای این نمایش بگم بازی ها به دلم نچسبید. چون هر چقدر هم با جسن نیست نشستم پای کار باز بازی بازیگرا به خصوص خانم درخشان زاده که بنده خدا از جون مایه گذاشت روی صحنه به دلم ننشست. شاید یه مقدار زیادی اغراق شده بازی می کردن که اونم احتمالش هست خواست خود دکتر رفیعی باشه. البته نقش تأثیر گذار طراحی حرکت هم برای بازیگران نباید در این نمایش مغفول بمونه. فیگور های فیزیکی هم به بازی ها کمک کرده بود هم به خلق اون تابلوهای چشم نواز.
با اینکه اجرا نزدیک دو ساعت و خورده ای طول کشید ولی من به شخصه راضی بودم که نویسنده متن خود لورکا رو اجرا کرد و ننشست یه یرما بنویسه. کاری ... دیدن ادامه ›› که باب شده خیلی از کارگردانای ما انجام می دن و دراماتورژی در فرهنگ اصطلاحاتی تئاتر ایران شده گند زدن به یه نمایشنامه. البته پیش زمینه های به شدت اروتیکی که متن یرما داره در یعضی جاها دست کارگردان رو در اجرا بسته بود که علی رفیعی تا حد امکان ظرافت به خرج داد
در آخر هم خسته نباشید جانانه به حمید جان پورآذری نازنین که حضورش روی صحنه دلگرمی و تسکین است. حتی همون چند دقیقه ی آخر که محکم شدن شدت تشویق هایم تنها برای او بود...