راضی نبودید؟ یکم توضیح هم میدادید بد نبود حامدخان. نقدهای مخالف معمولا مفیدتر از نقدهای موافقه.

چشم برادر بهرنگ جان نوشتم تو این شرایط بهتر از این بر نمیاد ازم برای بیان افکار مغششوم

اجرایی که دیدم کارهای جالبی درش بود اما وقتی شما یک اجرا رو ببینی و وقتی از سالن بیرون میایی و اجرایی که دیدی همانجا بمونه و باهات بیرون نیاد یه جای کار می لنگه
روزگار مردی محدود به آنچه انجام میدهد و وارد شدن آدمهایی به محدوده ذهنی و روحیش که نهایتا این شمشیر دو لبه معلم به جای گسترده کردن دنیای درونش او را از دنیای خودش به بیرون پرت میکند و در حاشیه تاریکی از شکست سقوط می کند و پر میشه از اوهامی که دنیایش زیر پای موجوداتی میرود ... دیدن ادامه ›› که جای پایشان دنیایش را پر میکند

طراحی صحنه که نشان از محدودیت تفکری بشر بود و خارج از آن را ادراکی نیست خوب از کار در اومده بود
در مورد موسیقی کار صحبتی نمیکنم چون نظرمو در مورد موسیقی در تئاتر فکر کنم زیاد اینور و اونور نوشتم
بازیگران هم که هر کدام به نحوی جز بهترینها بودند اما بازی سیامک صفری به شدت خشک و بی روح بود اما بقیه متوسط بودند فقط فرزین صابونی خوب بود ( عالی نبود )
ترکیب میتونست تئاتری زیبایی به رخ من بکشه اما نکرد

نمایشنامه کار اون گیرایی رو که باید داشته باشه را نداشت و هر از گاهی به بیرون پرتت میکرد و بدتر از اون کارگردانی که میتونست با چیدمانی متفاوت حس همزاد پنداری با شخصیت معلم را در ذهن مخاطبش متبادر کند و یا تفکری جهت شکستن چارچوبهای محدودیتهای ذهنی وا دارد اما نمی دانم کارگردان کار به چه می اندیشیده چون وقتی از سالن بیرون اومدم به تنها چیزی که فکر میکردم این بود که خب اجرا را دیدم الانم ساعت .... برم سمت مترو طالقانی
این یعنی بد این یعنی من اجرای لحظه ای دیده ام
امیدوارم که کارگردانان ایرانی به خود بیایند و تماشاگرشو دست کم نگیره و نخواد لبخند بر لبش بیاره بلکه لبخند بر ذهنش بیاره
در پایان این کار را دیدم و نه دوست دارم و نه دوست ندارم اینکار رو دیدم همین

ممنونم از توضیحاتتون. خودم هم هنوز برای دیدن این تئاتر یکمی دودل هستم. اما اگه فرصتش پیش بیاد احتمالا خواهم رفت. فعلا تئاترهای دیگه ای برام اولویت داره.