فقط می تونم بگم دست مریزاد .....
پس از مدت ها یه تیاتر به معنی واقعی دیدم ...لذت زیستن در نمایش ... لذت لمس احساسات انسانی از نزدیک.... غم . شادی . امید . یاس . چشم های خیس . . . تیاتر یعنی همین ...
نمی دونم از چی بگم . از طراحی صحنه دوار که نشون دهنده گذشتن زمین و زمان بود ،‌از موسیقی خوب و بجا ،‌ از طراحی لباس مناسب ،‌ از بازی های بی نظیر یکی از یکی بهتر از کاظم سیاحی عزیز که با اولین دیالوگ هاش آدمو منقلب می کرد تا ایلیای بی نظیر که با این سنش حتی یه تپق هم نزد و چقدر باور پذیر و درجه یک بود مرسی ایلیای عزیز :) تا بازی های روان بهار کاتوزی ،‌حسینی نیا و فاطمه نقوی همه بی نظیر بودن و در خدمت اثر و بالاخره کارگردانی عالی مسافر آستانه که از هر چیزی به اندازه بهره برده بود ... در کل اثری به انداره بدون گزافه گویی مقصود خودش رو به زیباترین شکل منتقل می کرد. . . عشق خدا جنگ انسان مرگ ... پایان و شروع عالی ... بازی ها و شخصیت های شیرین و دوست داشتنی . . .
حرف های بسیار میشه زد درباره این نمایش ....بماند برای بعد ...
حتما حتما حتما ... دیدن ادامه ›› ببینید ....
بسیار ممنونم از تمام عوامل بخاطر این لذتی که به ما دادن خصوصا بازیگران بی نظیر کار بخاطر رنج روحی که می کشن بخاطر نمایش روحشون بخاطر هنر ...