در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال آریو راقب کیانی | درباره نمایش دو لیتر در دو لیتر صلح
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 20:06:09
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
رو ... د ... یوار


همه کتابهای قانون، بر اساس قانون صفر نگاشته شده اند و این کتاب، کتابی است کاملا جهانشمول. ترس از نحوه اجرای قانون صفر (صلح) در وجود هر کس نهادینه شده است.
شیوه بازیگری در تئاتر دو لیتر در دو لیتر صلح شیوه فاصله گذاری برشت است. راوی واقع شدن ،بازیگر را معطوف به تماشاگر میکند. همچنین وحدت مکان و زمان مدام در حال شکسته شدن میباشد. یکی از اصلی ترین مشخصه های تئاتر روایی نیز به خوبی به چشم می آید، یعنی انسان موجودی است پویا، متحول و دگرگون شونده . در تئاتر دولیتر در دو لیتر صلح با وضعیتی از انعکاس تقارن وار حرکات بدنی پر کشش و تکرار دیالوگهای متشابه مواجه هستیم که به اقتضای تم برای دستیابی به یکسان سازی موقعیت های پرسوناژها تلاش میکند. بازیگران در اکثر لحظات بدون کلام و بیشتر از بیان فیریکی و پانتومیم وار خود استفاده میکنند و صدا پیشگان با زیر و بم کردن صدا، دیالوگ ها را با تنالیته های متناسب با موقعیت بیان ... دیدن ادامه ›› میکنند.
ادبیات نمایشنامه بر پایه سادگی و فاقد پیچیدگی های فلسفی میباشد و با مطرح کردن مضامینی چون شعار زدگی طرفین درگیر، نبردهای انتقام جویانه به مثابه بازی های بچگانه، بیهوده بودن آرمانهای اینوریا و اونوریا ، شکل قانون پذیری و قانون گریزی انسان، تصمیم گیری های بطالت آمیز و مقطعی ، همانندی شرایط متولیان جنگ و ... با چاشنی طنز تلخ تمامی سعی خود را در رعایت قواعد مینیمالیستی داشته است. دکور و صحنه که جنبه نمایی دارد، در خدمت متن و ژانر نمایش بوده و در نتیجه میزانسن ها صرفا بر اساس دیالوگ ها شکل میگیرند و بر همین منوال شخصیت پردازی های اجرا در حالت انتزاعی به سر میبرند. البته نحوه اجرا گاها سعی در گریز از اصل خود داشته و با استفاده از رقص سایه ها و بازی با نور ها شکل سمبولیک به خود میگیرد و به غیر مستقیم گویی روی می آورد.
موسیقی در دور و نزدیک شدن رخدادهای نمایش و دلالت بر حضور فیزیکی اشیا بسیار موفق عمل کرده است و فضای نمایش با کمک آن به هارمونی میرسد.
لباس بازیگران و تقارن رنگ آن نسبت به یکدیگر در عین انتقال پیام اصلی نمایش که آینه وار بودن هر کنش و واکنش ( کارما ) میباشد، حس کورنگی شخصیت ها نسبت به خود را نیز منتقل میکند.
نتوانستم چرایی و چگونگی لحظه رسیدن به تجلی کارکترها ( انسان ) را دریابم.
دیالوگ ماندگار : کاش به جای این رودخانه، یه دیوار بود.
من اجرای قبلی رو فکر کنم دو سال و نیم پیش بود دیدم
و با نوشته تو دوباره همه چیز برام تداعی شد ،آریو نازنین
خدا حفظت کنه
۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
نقد بسیار دقیق و خوبی بود. کاملا با شما موافقم آریو جان.
۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۳
سپاس پویان جان
۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۳
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید