در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال آریو راقب کیانی | درباره نمایش میز
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 10:04:00
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
دگمامیزم


" تا زمانی که معلم کودکستان، من را برای اولین بار در عمرم به اسم (( کوین )) صدا نزده بود، نمیدانستم که اسمم (( اوهوی گوساله)) نیست." – کوین، فرزند والدین بیشعور- کتاب بیشعوری صفحه 187
در تعریف دگماتیسم آمده است روش اندیشه‌گری غیرانتقادی، غیرتاریخی و متافیزیکی، که بر بنیاد باورهای جزمی روایت شده، یعنی نظرات، برهان‌ها و باورها استوار است، باورهای ثابت را بمثابه حقایق همیشه همان و همه جا درست، می‌انگارد بی این که آن‌ها را در روندهای تاریخیِ شناخته شده مورد آزمون و آزمایش قرار دهد، بی این که بر بنیاد دانش‌های تازه و آموزه‎های عملی نوین به بازبینی درونمایه حقیقت آن‌ها و ارزش معرفتی آن‌ها بپردازد.. ( ویکی پدیا ).
فضای نمایش، فضای احتمالی است، زمینه چینی ها تماشاگر را فورا وارد ماجرا میکند و پرده آخر است که انتظارت تماشاگر از اجرا را که به اوج رسیده، برآورده میکند و در پایان گره نمایش با گره دیگر، گره گشایی میشود. میز منزلگاهی میشود که افراد حاضر در آن باید به صورت سلسله مراتبی حرف های یکدیگر را ... دیدن ادامه ›› نشخوار کنند و هر کس با طعمی ذائقه خود را محک میزند و سیراب نمیشود. هر چند که نسلی در این وادی بی اشتها جلوه میکنند. تئاتری میز هر آنچه که در دنیای واقعیت ذهنی است را برایمان عینی میکند. از گذشته گرایی نسلی درجا زده و آینده نگری خیال انگیز همان نسل و زمان حالی که فراموش میشود در دیالکتیک های فرافکانانه. قرار نیست چیزی تغییر کند، چه بیرونی و چه درونی. و چه بی منطق منطقی میشویم. کلمات، کلمات، کلمات اغواگر. خود فریبی. جدولی که قرار نیست حل شود، کتابی که قرار نیست خوانده شود، مدیتیشنی که قرار نیست آرامش بخش باشد و ماسکی که قرار نیست زیبا سازد و آینه ای که قرار نیست معنایی حقیقت نما داشته باشد و بیشتر تبدیل به عامل توهم زا، ظاهر گرا و خویشتن گریز میگردد. استعاره آینه جایی زیبا بود که افراد حاضر نبودند حقارت خود را در انعکاس آن به تماشا بنشینند. آب مفهوم سنتی خود را از دست میدهد.
نویسندگی بهار کاتوزی را بسیار بیشتر از کارگردانی اش پسندیدم. کارکترهای نمایشنامه به قدری با درونمایه های فرهنگی و اجتماعی قرابت دارند که بر انسان شناسی و جامع شناسی و سلیقه تماشاگر شناسی نویسنده صحه میگذارد. مضمون دیالوگ ها در عین ساده گی بسیار عمیق و کنش زا میباشند. صحنه اگر چه تا پایان دست نخورده باقی میماند، اما نظام نشانه ای نمایش معنای خود را حفظ میکند.

خسته نباشید به گروه و پیشنهاد شدید تماشای این کار برای دوستان
خیلی بابت این نقد موشکافانه و دقیق ممنونم.بسیار به جانم نشست.
۰۸ خرداد ۱۳۹۳
بسیار نقدخوبی بود ...
۰۸ خرداد ۱۳۹۳
@بهار کاتوزی : خواهش میکنم خانم کاتوزی. نمایش "میز" هم خیلی دلچسب و دغدغه مند بود. با تشکر از شما و گروه تان
@ن. شک : امیدوارم شرایط تماشای این کار برایتان مهیا گردد. با نظرتان در مورد کتاب بیشعوری موافقم.
@نیلوفر ثانی : ممنون از شما خانم ثانی که وقت میگذارید و میخوانید.
۱۰ خرداد ۱۳۹۳
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
عمو : دنیای ما پر از صداهاست، اگه بخوای به همش گوش بدی کارت زاره ها ... کو گوش شنوا
-------------------------------------------------------------------------------
من اصلا نمیخوام تو به من جواب بدی، فقط میخوام صدای منو بشنوی
آقای کیانی احیانا چند روز پیش ایرانشهر بودید ؟
راستش دوشنبه رقته بودم هملت ببینم دمه در یه آقایی رو دیدم خیلی به نظرم آشنا اومد ولی هر چی فکر کردم به ذهنم فشار آوردم یادم نیومد کجا دیدمشون یا اسمشون چی بود
الان برای بار دوم رفته بودم تماشا چند نفر از دوستان تیوالی رو دیدم ذکر خیرتون شد یه هو به ذهنم رسید که اون آقا خیلی شبیه شما بود ولی باز شک دارم مطمئن نیستم
۰۹ خرداد ۱۳۹۳
سلام... شرمنده به خدا من گاهی حافظه ام سفید میشه
ایشاالله در اجراهای نمایش های بعدی ببینمتون ...بازم عذرخواهی میکنم
۱۰ خرداد ۱۳۹۳
خواهش میکنم خانم غیاثیان ... سالن های تئاتر و فضای خاصشون ( هیجان پیش از شروع اجرا نمایش ) تمرکز رو از هر کسی میگیره، من الجمله خودم ... من هم پوزش میخوام و امیدوارم افتخار دیدار مجدد با شما در اجرا و نمایش دیگر حاصل شود.
۱۰ خرداد ۱۳۹۳
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید