آب نبات گرم

آب نبات چوبی میخواهد معمایی باشد که خود طراح آن نمیداند که آن را چگونه طرح کند و وقتی جواب را به تماشاگر نشان میدهد، من من کنان و با اما و اگر همراه است. میخواهد با چرخش هر از گاهی دوربین فیلمبرداری در ماشین که به صورت اتفاقی تداعی گر صحنه فیلمبرداری بینظیر در ماشین ( car scene ) فیلم Children of Men ( فیلمی که در سال 2006 ساخته شده است ) است، تریلر باشد و حس انتظار رعب آور را برای تماشاگر به ارمغان آورد که نمیتواند. میخواهد با تدوین نا مرتبط و احتمالا هدف دار سکانس ها و با به هم چسباندن فلش بک ها و فلش فوروارد ها، به فرم جدید برسد ولی چون فیلمنامه ای با ساختار قوی همانند 21 Grams را ندارد، خود فیلم و عوامل فیلم دچار فراموشی از سکانس های قبلی و بعدی به هم چسبانده شده میشوند. میخواهد جنایی باشد و رستگاری یک bad man ( آدم منفی ) را در گوتین دستانی که مرتکب قتل شده را به وسیله آسانسور به تصویر بکشاند، ولی فرجام سازی این صحنه تماشاگر را ناخود آگاه یاد فیلم The Departed ( که آن هم در سال 2006 ساخته شده است ) می اندازد. میخواهد یک درام اجتماعی- خانوادگی با رویکرد آسیب شناسی دختران فراری باشد، ولی خودش از دست خودش آسیب میبیند و عاصی میشود و مشخص نیست به کدام ناکجا آبادی فرار میکند.
رضا عطاران در نقش فرهاد اگر چه یکبار دیگر در نقش کارکتری جدی در فیلمی دیگر ظاهر میشود، ولی قطع یقین میداند که هیچ گاه جدیت او در این فیلم به پای فیلم دهلیز بهروز شعیبی نمیرسد و خود را اسیر دیالوگ های شعاری و دم دستی فیلمنامه ای میبند که از قضا نویسنده فیلم نامه ( علی اصغری ) نویسنده فیلمنامه ... دیدن ادامه ›› دهلیز نیز بوده است و تا توانسته از نوشتن دیالوگ های کلیشه ای ابایی نداشته است. دیالوگ هایی کاملا مستقیم که انگار کارگردان فیلم میخواهد آن ها را جهت آگاهی رسانی اجتماعی از رو برای مخاطب قرائت کند.
درباره شخصیت ها ، شخصیت سازی ها ، شخصیت پردازی ها ، شخصیت شناسی و تیپ شناسی های این فیلم همین قدر کافی که تک تک پرسوناژ های این فیلم در نمای باز دوربین از بالای پیاده های شلوغ و خیابان های ترافیک گرفته شهر گم شده اند ولیکن آدرس فیلم آب نبات چوبی را در جیب خود دارند تا به نشانی مقصد رسانیده شوند و چنانچه مرده اند دوباره زنده شوند و چنانچه نمرده اند از قلم زنده ها جا بمانند. کاش منشی صحنه یکبار سرنوشت کارکترها را با خود از روی فیلمنامه مرور میکرد، که فیلم اینگونه سطحی در ژانر علمی-تخیلی قرار نمیگرفت.


پی نوشت : "فرحبخش: راه نجات سینما، ساخت آثار مردمی و حرفه‌ایست."

http://www.hamdelidaily.ir/index.php?year=1395&month=05&day=31&category=12&;

http://www.hamdelidaily.ir/?newsid=17053