من این نمایش را هفته ی پیش دیدم و دوست داشتم و دیدن آن را به کسانی که تجربه های تازه دوست دارند توصیه می کنم. برخلاف نمایش هایی که این اواخر دیده ام که با طنز (آن هم همه طورش) قصد به دست آوردن رضایت مخاطب را دارند، این نمایش این طور نبود. از نکته های جالب اش وجود شعر و موسیقی بود و طراحی لباس ها هم مناسب حال و روز تصورات راسکولنیکف بود. به نظر من بازی ها جذاب بود اما اگر بیشتر اغراق شده بود بهتر می شد. عمارت مسعودیه جای دلنشینی ست کاش انجا گالری هم داشته باشد و موقعیت بالاشهری فعالیت فرهنگی تغییر کند. این کار میوه ی یک فعالیت جمعی بود و به همه خسته نباشید می گویم.