امشب به تماشای خانه نم زده نشستم و میتونم بگم که نه تنها از نمایش راضی بودم، بلکه لذت بسیار زیادی از نمایش بردم
خانه نم زده داستانی عمیق و چندلایه داره. مخاطب میتونه تا مدت ها به نمایش فکر کنه و جنبه های مختلف اون رو واکاوی کنه.
داستان نمایش از جهت دیگری هم ملموس بود. شاکله ی نمایش چیزی هست که به سادگی میتونه برای هرکسی اتفاق بیوفته.
و به نظرم تنها عامل نم زده شدت خانه، ساکنین خانه هستند.
و البته یک نکته ی مثبت دیگه این بود که، به نظرم هر شخص میتونه برداشت شخصی خودش رو از داستان داشته باشه که این یکی از نقاط قوت کار هست.
پایان بندی نمایش من رو شدیدا به یاد پایان بتدی فیلم "بردمن" انداخت.
بازی ها رو خیلی دوست داشتم. با همه ی نقش ها ارتباط برقرار کردم. مخصوصا نقش موری که عالی در اومده بود.
دکور ساده بود اما در خدمت نمایش بود.
امشب مهمان این نمایش بودم. از جناب آقای رزمجو عزیز بابت دعوت سپاسگزارم و مهم تر از اون از برخورد گرم و صمیمانه ی ایشان لذت بردم و ممنون هستم.
روزهای پایانی نمایش هست و به همه دوستان تئاتری دیدن ابن نمایش رو پیشنهاد میکنم.