در وصف زیبایی این نمایش هر چی بنویسم کم نوشتم . متن زیبای استاد بیضایی , بازیهای بی نظیر , طراحی لباس و صحنه و نور بی نقص , بازیگردانی گلاب آدینه عزیز ...
چقدر از هم صحبتی با شما لذت بردم سرکار خانم آدینه دوست داشتنی 🌹 , قبل دیدن این نمایش دو دل بودم که به خاطر شرایط این روزها اصلا کار درستی هست اومدن به سالن تئاتر , اما اون وقفه و اتفاقات عجیب حین نمایش , صحبت های ابتدایی شما , درد و دل با تماشاچی ها , هم صحبتی در وقت استراحت با شما , چشمهای گریان بازیگرها و البته خود شما در هنگام رورانس . چقدر شب عجیب و به یاد موندنی شد . چه قدر خوش شانس بودم که این تجربه رو از دست ندادم .
ممنون برای تمام زحمتهایی که به همراه گروه فوق العاده تون در تمام این سالها کشیدید . این روزها شاید هیچی واقعا اون چیزی نیست که به نظر میاد اما باور کنید تماشاچی نمایشهای شما می فهمه به شما چی می گذره , هم اون 3 ساعت شادی و بزم نمایش بانوی محبوب من که خواستید دو سال سختی کرونا رو لحظاتی فراموش کنیم , دیدیم و هم اندوه بی پایان این نمایش رو می شد به وضوح دید . اجرای این نمایش فوق العاده با این موضوع هوشمند و جسورانه زیباترین کنش اجتماعی بود که این روزها دیدم . لا به لای حرفهاتون به شوخی فرمودید فوقش منم شهید راه نمایش میشم , ایشالله زنده باشید و سالها سایه تون بالای سر تئاتر . خداقوت .