یه کم در ابتدا نمایش ریتم کندی داشت اما هر چی جلوتر رفت بازیها دلنشین و داستان جذاب شد .
این اجرا رو دوست داشتم , علیرغم صحنه و نورپردازی ساده به راحتی می شد در ذهن فضا سازی کرد و همراه با قصه ها تا پایان لذت برد . بازیها اغلب قوی بود . موسیقی زنده می تونست کمی بهتر باشه , هرچند تافته جدا بافته هم نبود و به کار نشسته بود .
تنها مشکل حضور چند مسئول دانشگاهی و به اصطلاح فرهنگی بود . آرزو به دل موندیم 4 تا مدیر درست حسابی تو این مملکت از نزدیک ببینیم . خنده های بلند و بی مورد که همه رو عصبی می کردن . ویبره موبایل که پناه بر خدا مدیر مملکت یه سایلنت بلد نیست ! و بدتر از همه اون درخواست تشویق حضار که تو رورانس جناب مظفری خواستن به افتخار حضور پر فیض و البته آزار دهنده این حضرات بکنن .
بگذریم , در مجموع خوشحالم که این نمایش رو از دست ندادم و خدا قوت میگم به عوامل عزیز این اجرای زیبا