“مگی یه وقت نگی” که من امشب اومدم سکوت سفیدها D:
.
دومین نمایش قشنگی که از کوروش سلیمانی عزیز دیدم.
- اولین نکتهای که توی این نمایش به دلم
... دیدن ادامه ››
نشست قدرت بیان و قدرت صدای فوقالعادهی آناهیتا اقبالنژاد عزیز بود. (درست مثل خرده نان)
- طراحی صحنه رو خیلی دوست داشتم و از اینکه خوردنیهای واقعی توی نمایش استفاده شد و “آب” و “هوا” سرو نمیشد واقعا خوشحالم. اصن نصف خوشحالی من اون بوی خیاری بود که توو سالن پیچید :))
- تغییر نورِ روز و شب خیلی جالب بود.
.
بزرگترین درسِ من از این نمایش این بود که به تنهاییِ خودخواستهی آدمها احترام بزارم، شاید این تنها داراییشون باشه.
پ.ن: از قشنگی های امشب حضور “رضا بهبودی” عزیز بود.
.
.
مشکل این بود که من همیشه حالم خوب بوده، اگه مریض بودم همه چیز روبراه بود.